Duidelijker bevallingsverhaal
Omdat ik eigenlijk wel vond dat mijn bevallings verhaal wat onduidelijk was hier een uitgebreide versie en een wat heldere.
24-06-2012
We hadden het al de hele week druk gehad en eindelijk een avondje samen thuis op de bank. Heel de dag lekker in onze pyjama gehangen niks gedaan.Tot ik om een uur of 9 in de avond naar het toilet ging, gewoon om te plassen. Ik kwam terug en ging weer op de bank zitten, nog geen minuut later ren ik naar de wc omdat
ik dacht dat ik in mijn broek aan het plassen was! Er kwam niks dus ik ben weer op de bank gaan zitten maar voelde steeds wat nats. Ik heb het een uur aangekeken of het misschien stopte want eerst dacht ik dat ik misschien incontinent was geworden. Ik was tenslotte nog maar 33 weken en 5 dagen zwanger, dus ja wat kan het anders zijn?
Rond 10 uur belde ik de vk die al binnen 20 minuten er was. Wat ze eigenlijk al dacht werd waar, mijn vruchtwater was aan het lekken...... We moesten van haar onze spullen pakken om naar het ziekenhuis te gaan want dit moest geremd worden, de baby mocht nog niet komen!
Niet dat ik daar mee bezig was, ik heb alle spullen gepakt (ziekenhuistas stond nog niet klaar) maar alleen maar spullen voor mezelf en niks voor de baby.
Rond 11 uur kwamen we aan in het ziekenhuis, ik moest meteen aan de ctg en kreeg weeen remmers, ik had geen weeen maar volgens de ctg waren er heel veel activiteiten bezig. Mijn vk had ook aan mijn buik gevoeld en zei dat ik harde buiken had... Die had ik dus al dagen ik wist niet beter of het was de baby die tegen mijn buik aan lag te duwen. Tis me eerste ik wist niet anders.
Ook kreeg ik de longrijpings prik. Zodat als ze toch zou komen dat in ieder geval geregeld was. Ze gingen het minimaal 48 uur proberen te rekken.
Ondanks dat ik 7 pillen had gekregen om de weeen te remmen (die ik nog steeds niet voelde) bleef de ctg activiteiten meten. Om kwart over 1 werd ik getoucheerd en meten ze 3cm ontsluiting. Paniek dit kon niet meer gerekt worden!
De kamer die ze voor me hadden geregeld werd omgeboekt naar een verloskamer, ik zou heeeel snel gaan bevallen.
Alsof de duvel ermee speelde kreeg ik om 10 voor half 2 weeen.
Toen ging alles heel snel! We werden naar de verloskamer gebracht en er werd nog een stretcher neergezet voor mijn vriend (die geen moment van mijn zijde is geweken). Ik ging even douchen, onder de douche verloor ik nog een klein beetje vruchtwater maar niet veel. Ik moest weer op bed liggen want de verloskundige kwam weer even voelen.... al 5cm in nog geen uur 2cm erbij!
Mijn vriend heeft mijn moeder gebeld en die was in nog geen 20 minuten bij ons.
Ik moest aan de ctg blijven liggen dus ik mocht het bed niet meer uit! Mijn weeen waren heel hevig en continu, ik kreeg geen minuut adem!
het ging zo snel, al snel voelde ik een drukkend gevoel en mocht ik gaan persen. Na 40 minuten persen werd op 25-06-2012 om 06:23 onze dochter Megan Karin geboren!
Ze werd op mijn buik gelegd en de navelstreng knipte ze door. Meteen werd ze meegenomen naar een andere kamer, daar lig je dan, met een lege buik en je kindje is weg. Af en toe hoorde ik een kreet vanuit de andere kamer zodat ik wist dat ze leefde. Later hoorde ik dat haar score's 2-7-10 waren, ik begreep ook later pas dat dat heel slecht was maar al snel had ze zichzelf hersteld.
Mijn placenta wou er niet uitkomen, na een hoop gedouw getrek en gepor toch naar de OK gebracht. Daar onder nacose mijn placenta verwijderd en een hechting gehad ( 1 knipje omdat ik te moe was)... ik heb daar alleen maar voordelen van gezien. Mijn onderkantje genas snel en ik heb ook maar anderhalve week gevloeid. En ik was klaarwakker na de narcose ik leek wel een duracel konijn!
Eindelijk om half 12 mocht ik dan met bed en al naar de couveuse afdeling waar ik voor het eerst echt mijn dochter zag! Mijn hart brak, mijn kleine meisje aan al die zooi, ze had een c-pap op dus dat maakte een hoop herrie en ook zag je dat ze moeite had met ademen.
Langzaam drong het door, dat is mijn kindje dat daar ligt te vechten voor haar leventje. Mijn kindje wat gewoon op tijd geboren had moeten worden en gewoon mee naar huis had moeten gaan!
Na anderhalve week mocht ze mee naar huis! In anderhalve week heeft ze zoveel bereikt! en nog doet ze het uitstekend! Na een valse start kan ze nu alles aan! Super trots op ons kleine meisje!
reacties (0)