Bevallings verhaal Roelina
Dinsdag 26 mei gaan we op controle naar de gyn in het ziekenhuis... Daar aangekomen heb ik een inwendig onderzoek gehad. En er bleek 2 cm ontsluiting te zijn. Na veel vroeten vraag ik wat ben je eigenlijk aan het doen. Nou strippen zegt ze.. En ineens Auw*Auw* Auw* oke denk ik.
Toen vroeg ze aan ons of we deze week ingeleid wouden gaan worden, maar ik had eigenlijk al alles omgegooied en besloten dat de beeb dan maar kwam waneer ze wou komen.
Dus afgesproken dat als de beeb dr de volgende week nog niet zou zijn we verder zouden na denken over een inleiding want dan was ik 41 weken.
De hele dag ben ik nog lekker bezig geweest koffie wezen drinken bij de schoon ouders boodschappen gedaan. Wel de hele dag harde buikten gehad maar ja die had ik al weken dus niets nieuws.
Savonds zitten we op de bank lekker tv te kijken en ineens beginnen de ween in me rug dus ik heel stoer niets zeggen tegen het mannetje he. Wij op een gegeven moment naar bed toe, maar dat was niets dus ik dr weer uit. Beetje heen en weer lopen in de tuin en toen toch maar me mannetje wakker gemaakt. Want diep van binnen wist ik wel dat er iets stond te gebeuren, wij ziekenhuis gebeld en die adviseerde al me spulletjes mee te nemen en die kant op te komen zo gezegd zo gedaan. Wij aan de ctg en ja hoor ween en ook nog regelmatig. Weer een inwendig onderzoekje, en 3 cm. Nou dat schiet ook niet op dacht ik nog.
Ze zouden het nog ff aan kijken en anders werdt om 6 uur me vruchtwater door geprikt.
Nou dan moest ik toch maar even me moeder bellen want die moest uit almere komen en ja almere utrecht is het nog al druk op de weg sochtends. Dus ik bellen...
Tuut*Tuut* erg duf en slaperig hoor ik met Linda,
Mam met mij ... raad eens wie dr toch vandaag Oma gaat worden..
Huh ik zegt ze, ik zeg ja kom je hier heen, We komen dr aan.
Uurtje later komen me ouders binnen Papa was ook vrij dus dat was makkelijk,
Me vruchtwater was al geprikt en de ween begonnen nu echt zeer te doen maar ze waren niet sterk genoeg dus ik kreeg heerlijke ween op wekkers... alle ween zaten in me rug dus ik kon puffen als een gek maar het hielp niets.
Ze komen kijken rond half 11 hoe het er voor staat en nog maar 5 cm.. ik lichtelijk in paniek geef me maar een keizersnee dit hou ik niet vol. Nou nee zegt me moeder dat gaan we dus niet doen he. Ik krijg een prikje in me been en de ween doen nog erg zeer maar ik kan tussen door ff half van de wereld zijn, Me mannetje staat mee te puffen en me moeder hangt half over het bed me rug ween weg te maseren. Iets over 12 komt de verloskunigen van het ziekenhuis kijken hoe het er voor staat....
Ze zegt 10 cm... Dus bij de volgende wee ga je mee persen ik half van de wereld nee joh kan ik niet ... Ja dat kan je wel zegt ze.... nou daar kwam de wee en met 2 minuten was me meissie dr uit....Ze hadden geen eens tijd om alle spullen binnen te rijden...
Na een klein beetje bij gekomen te zijn vraag ik heeeeeeey mevrouw is alles nog heel beneden..... Gelukkig was dit het geval en ben ik ongeschonden uit de strijd gekomen...
4652 gram en 52 centimeter was ze..... Toch op 27 mei... met precies 40 weken.
Na nog een nachtje ter controle in het ziekenhuis mochten we de volgende dag weer naar huis.
reacties (0)