Gemengde gevoelens

Het derde trimester is ingegaan en daarmee ook de eerste, echte kwaaltjes voor mij: onrustige nachten, dikke voeten, brandend maagzuur,... Ik had ze af en toe wel eens maar het zijn nu precies blijvertjes - ouch - en dat nog drie maanden lang...

Eergisteren avond hadden we een gesprek met een zelfstandige vroedvrouw. In België is het niet echt gangbaar om thuis of polyklinisch te bevallen. Initieel dachten we om polyklinisch te bevallen en dus zochten we iemand die ons kan helpen met de arbeid en de nazorg.
Na het gesprek met deze vroedvrouw zijn we een beetje aan het twijfelen of we alsnog thuis zouden willen bevallen. Het is en blijft een moeilijke keuze...
Als we zouden kiezen voor polyklinisch bevallen, dan zou zij ons begeleiden tijdens de arbeid, wat misschien wel lang zou kunnen duren, en dan zou ze ons met 8 of 9 cm opening naar het ziekenhuis sturen en dan terug langskomen als het kleintje er is.
Als we zouden kiezen voor een thuisbevalling, dan zou ze het hele pakket begeleiden natuurlijk. Plus mocht het nodig zijn om naar het ziekenhuis te gaan, dan zou ze ook dan meegaan ook al mag ze daar alleen maar toekijken.
Ik vind het nogal een heel verschil om te weten dat als je de hele arbeid hebt voorbereid met je vroedvrouw om die dan ook mee te nemen naar 'het moment', waar dit ook is: ziekenhuis of thuis.
Uiteindelijk vertrouw je die persoon dan toch en weet je dat je er op kan terugvallen indien nodig...

De gynaecoloog van haar kant is ook erg duidelijk geweest: als je thuis wil bevallen, dan moet je geen consults meer doen met haar want dan kan zij niks voor je doen. Dan regel je alles met je vroedvrouw.
Het zijn echt twee uitersten die tegenover elkaar staan en dat is ZO bizar vind ik - alsof je deel uitmaakt van een strijd tussen artsen en vroedvrouwen...

Mijn vriend laat mij beslissen want het is mijn lijf. Hij zou kiezen voor thuisbevallen maar heeft er zeker respect voor als ik voor het ziekenhuis zou kiezen. Het lijkt me zo intens en mooi om in je vertrouwde omgeving je kleintje te verwelkomen dus diep vanbinnen zou ik willen thuis bevallen maar de angst dat er iets zou mislopen is erg groot...

Dus, gevolg van het gesprek was dat ik bijzonder slecht geslapen heb en er als een zombie bijgelopen heb gisteren. Het bleef maar heel de nacht door mijn hoofd malen. Gelukkig hebben we nog even tijd om te beslissen...

Vannacht heerlijk geslapen, met de voetjes omhoog en ik voel me weer tip top vandaag.

Oh en ik was zo blij dat al mijn afspraken stonden bij mijn gynaecoloog van voorkeur en blijkbaar heeft de secretaresse gebeld om de laatste 2 afspraken te annuleren wegens het verlof van mijn gynaecoloog.
Arrghh! Dat is dus vlak voor mijn bevalling! Ze gaat met vakantie van 27 juli tem 12 augustus. Oh mijn god! Hoe vreselijk is dat nu? Moet ik terug naar de vorige gynaecoloog waas ik me niet prettig bij voelde. Jeeezzzz. Even bellen om te horen of ik bij iemand anders terecht kan. Kan niet geloven dat ik 3 verschillende gynaecologen ga hebben tijdens deze zwangerschap.
Misschien is het een teken dat ik thuis moet bevallen??? *zucht*