Vlokkentest

Gisteren hebben we een vlokkentest laten uitvoeren. Weken vooraf waren we er al mee bezig en omdat het toch wel een hele tijd geduurd heeft eer we een positieve test in onze handen hadden was het geen gemakkelijke keuze. Het risico op een miskraam is niet uit te sluiten maar we willen graag zekerheid.
Onze gynaecoloog raadde ons aan om eerst de uitslag van de triple test af te wachten en dan te kiezen voor een vruchtwaterpunctie. Maar de reden om voor een vlokkentest te kiezen is omdat als de uitslag niet goed zou zijn, we de zwangerschap in een vroeg stadium zouden kunnen afbreken. Bij een vruchtwaterpunctie is het later en dan moet je ook echt bevallen van een dood kindje. Emotioneel zou dat voor ons veel moeilijker zijn.

Dus enkele weken geleden hadden we de afspraak gemaakt en toen het gisteren zover was, was ik bloednerveus. Eerst en vooral was het al 5 weken geleden voor we ons kleintje nog eens gezien hadden dus erg spannend om te zien of alles nog goed was in mijn buik. Er was meteen blijdschap toen we zagen dat ons kleintje 2 armpjes, 2 beentjes en een groot hoofd had en druk bezig was om indruk te maken. :) Een hele geruststelling.

En plots kwam de twijfel want dit wil je natuurlijk niet loslaten. Terwijl ik daar zo lag op de onderzoeksbank, waren ze alles aan 't prepareren voor de vlokkentest. De arts overliep alles nog eens heel duidelijk en zag dat ik twijfelde. Ze vroeg of we er alsnog mee wilden doorgaan. We keken elkaar aan en besloten het toch te doen.
De ingreep op zich stelt niet veel voor. Ik werd eerst plaatselijk verdoofd en voelde van de lange naald eigenlijk niks. Het was wel eng om te zien dat die in je buik zat want we konden alles volgen op de monitor.  De naald beweegt best wel wat op en neer als ze de vlokken er uit zuigen en bij mij hebben ze dat tot 3x toe moeten doen om dat de eerste 2 keren, een vlokje de naald verstopte. Gelukkig hadden ze na die 3 keer voldoende vlokken. Alles werd heel goed gemonitord dus het was allemaal heel duidelijk te zien en volgen en de naald was best ver van het kleintje verwijderd.
Daarna heeft de arts nog een erg uitgebreide inwendige echo gemaakt en bijna alles wat ze kon zien met ons overlopen. Wat fijn dat ze zoveel tijd uittrok om alles goed te tonen en uit te leggen. Heel anders dan bij mijn eigen gynaecoloog - daar kon het niet rap genoeg gaan.
De nekplooi was 1,1mm wat uitstekend is dus tot zover geen probleem.

Wij zijn nu erg blij dat we de stap gezet hebben. Het idee om een zwaar gehandicapt kind op de wereld te zetten is voor ons ondraaglijk. Wij willen een kind dat geen toekomst perspectief heeft  de pijn en het lijden om te leven besparen ondanks onze grote kinderwens.
Een kind krijgen op latere leeftijd heeft bepaalde risico's en als bepaalde testen je kunnen helpen om de juiste beslissing te maken, dan is er geen reden om dat niet te doen. Ondanks de risico's die sommige testen inhouden. Het is een persoonlijke keuze en eenieder moet dat voor zichzelf uitmaken natuurlijk.
Deze extra onderzoeken stellen ons gerust en zorgen ervoor dat ik na de uitslag ten volle kan genieten van mijn zwangerschap. Dit is goed voor mijn gemoedsrust dus ook goed voor ons kleintje dat ik in me draag.
Volgens de echo was ik ook 5 dagen verder dan eerst gezegd was - ik wacht nog even de volgende echo af (woensdag) alvorens mijn profiel aan te passen.

Volgende week dinsdag of woensdag krijgen we de uitslag van de vlokkentest. Spannend.
Ik moet het een paar dagen kalm aan doen en dus ook thuis blijven van het werk. Mijn baas klonk erg ongerust gisteren toen ik hem belde dus ben ik later op de dag maar even langsgegaan om het nieuws te vertellen.  Aangezien ik nog in mijn proefperiode ben vond ik het best wel spannend. Mijn baas was superblij voor ons en helemaal enthousiast plus hij zei dat ze ook blij waren met mij en mij dus niet kwijt wilden. Hoe fijn om te horen! Ging helemaal tevreden terug naar huis.
Wel een beetje raar dat mijn baas het eerder weet dan onze familie en vrienden maar zodra we de uitslag hebben gaan we het van de daken schreeuwen. :)