Ja daar is ze dan!!

hoihoi

Nou de meeste weten het al wel. Maar 20 november ben ik mama geworden van ons kleine meisje Sophie.
Na een helse week naar pogingen tot inleiding gebeurde er maar niks om het kort samen te vatten

Maandag 14.00 kreeg ik een ballon die hebben ze er op de woensdag maar uitgehaald.
Toen moest ik naar de verloskamers en daar brachten ze een gel in. Nou het enige wat er gebeurde is dat
ik enorm misselijk werd. eind van de dag gebeurde er nog niks hebben ze het herhaald. en weeer werd ik niet lekker.
Gewacht tot donderdag toen hebben ze om half 8 ofzo een tablet ingebracht en weeeer moeten wachten.
Ik was alles zo ontzettend zat... ik was moe mijn bloeddruk liep op ik had een hoofd dat op ontploffen stond. werkelijk alles was opgezwollen van de vocht. Donderdag avond hebben ze nogmaals een tablet ingebracht... Maar mijn lichaam deed gewoon NIKS...

Gyns en verloskundigen wilde de nacht nog eens afwachten nou ik zat er echt doorheen was der helemaal klaar mee.
Zag het allemaal niet meer zitten. Toch geprobeerd te gaan slapen wat ik al amper deed in het ziekenhuis heel de week.

Inmiddels zat ik aan de bloeddrukerlagers zo hoog liep mijn bloeddruk op. Ik had zo giga veel stress ik was gesloopt.
 

Volgende ochtend kreeg ik weer inwendig onderzoek nou mijn lichaam was nog net zover als maandag....
Nou toen brak ik echt kon niks anders meer dan alles vertellen met dikke tranen. Ik heb letterlijk gezegt haal dr maar of ik ga naar huis.

Toen werd ik van de verloskamers gehaald en ging naar een 1pers gewone kamer.
Ik kreeg te horen dat ik tussen 10 en 11 de gyn voor gesprek kon verwachten.

Nou daar kwam ze wat was ik blij haar te zien. Het was de gyn die ik werkelijk vanaf het 1e moment gehad heb om eerst zwanger te raken.

Ze keek me aan en ik begon al in tranen uit te barsten. Ze zei ik zie genoeg je hoeft niks te vertellen we gaan een keizersnede plannen.
Nou toen ging werkelijk alles zo snel...
11 uur hoord ik dat en om half 2 was mijn meisje via een keizersnede geboren.
En wat knapte ik daarna toch snel op. al mijn klachten verdwenen per direct.

Mijn insuline pomp was voor ik na de OK ging gestopt. JEEJ

21 en 22 moest ik nog wel me suiker meten maar die was zo stabiel dat ik niet door hoefde te gaan met prikken.

Zondag 22 nov mocht ik al naar huis en ik ben gewoon lopend het ziekenhuis uitgegaan. Alles gaat nu echt super goed met mij en met natuurlijk de kleine :D

Ze slaapt van voeding tot voeding.

Maar ze is totaal geen grote meid geworden. Geboortegewicht van 3025 en maar 47cm

Ondertussen is me blog toch mega lang geworden maar moest het even van me af schrijven. misschien niet altijd helemaal goede opzettingen maar ik ben het even kwijt :D

Doeidoeiiiiii   -xxx-