Laatste trimester, een bijzondere tijd

Deze zwangerschap is anders dan de vorige keren, dat wist ik vanaf het begin. Bij de vorige zwangerschappen heb ik veel moeite moeten doen om zwanger te worden. IUI, miskramen, dagelijks jezelf prikken, echo's etc maken dat je intensief van tevoren er mee bezig ben. Wanneer je dan zwanger bent dan ben je in de 7de hemel, totaal van de wereld en draait de hele zwangerschap daarom.


Dit keer was ik spontaan zwanger geworden. Dat hadden we nooit verwacht en kwam volledig als een verassing. Ik zeg niet dat we er niet blij mee zijn maar we hebben wel echt aan het idee moeten wennen. Daarnaast ben je met 2 kleine kinderen en een nieuwe baan ook met veel andere dingen bezig dan zwanger zijn.


En toch, nu de laatste 4,5 weken aangebroken zijn voel ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant blij dat ze eindelijk komt, wordt ongeduldig van dit wachten, thuiszitten. Ben nieuwschierig naar de tijd wanneer ze er is, en tel de dagen daarom af. Maar...............tegelijkertijd weet ik dat dit de laatste zwangerschap wordt (tijdens de KS laat ik me steraliseren). Zojuist pakte ik een van mijn favoriete zwangerschapstshirts uit de was: Mom to be . En opeens besefte ik me dat ik deze nog maar 4 weken aan kan doen. Kreeg de neiging om hem meteen maar aan te trekken, iedereen mag nog even zien dat ik zwanger ben! Buik is dik maar niet zo dik als de vorige keren, ben nog maar 3,5 kg aangekomen dus men ziet het wat minder dan de vorige keren. Wil nog even van de daken schreeuwen dat ik een mom to be ben, dat er een wondertje in mij zit wat ik met liefde draag.


Zo wordt ik dagelijks heen en weer gesleurt tussen willen genieten van deze zwangerschap en de onrust en het ongeduld van het moeten wachten. Dit keer ook de eerste keer dat ik opzie tegen de KS. Vorige keren geen probleem, ditkeer bang voor de pijn erna, dat het heftiger gaat zijn dan de vorige keren en dat ik minder kan terwijl ik meer wil doen met 3 kids om me heen.


Hormonen hormonen, ze maken je soms gek nietwaar? Heb me nog nooit zo onzeker gevoeld in dit laatste trimester.

635 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Si78

    Ondanks dat ik het niet heb meegemaakt, onverwacht zwanger en een laatste zwangerschap, kan ik me toch wel inleven in hoe je je voelt. Het lijkt me ook lastig om te beseffen dat dit echt je laatste kindje is en dat dit de laatste 4 weekjes zwangerschap zijn. Terwijl je toch het grote geluk hebt mogen ervaren om dit drie keer mee te maken. En zo zag het er jaren geleden echt niet uit, hoe gezegend ben je. Maar ik begrijp je goed dus trek dat T-shirt vooral aan en draag het met trots! Dat je bang voor de ks bent snap ik ook heel goed. Tijdens mijn inleiding zat ik nog te bidden dat het geen ks zou worden, helaas wel en ik heb flink pijn ervan gehad. Ook in de 2 weken erna waardoor ik voor mijn gevoel wel veel gemist heb van die eerste momenten met je nieuwe kindje. Dat doet me wel verdriet maar ik kan er helaas niets aan veranderen. Dat jij dit hebt met kindje nummer drie snap ik hartstikke goed, je hebt nog twee kindjes waarop je je moet en wil focussen. Desondanks: geniet van je laatste loodjes, je laatste zwangerschap en je laatste ks. Ik hou je pagina in de gaten! Liefs

  • 5kidss