Het wonder dat mijn lichaam is

Het liedje Ironic zit al dagen in mijn hoofd, je kent hem wel van Alanis Morriset. Bij elkaar zijn we 3,5 jaar lang bezig geweest om kinderen te krijgen. 2,5 jaar voor de oudste en nog eens ruim een jaar in de MMM voor de jongste. Dat was het drie dubbel dwars waard! Maar, is het dan niet ironisch dat op het moment dat het gezin compleet is, ik na 3,5 maanden ongesteld word??? Ik was volgens mij de afgelopen 2 weken mega vruchtbaar, en ookal kan dat bijna niet, toch had ik al zo een vermoedde. Terwijl ik de vorige keer na 9 maanden BV de ongi heb moeten laten opwekken, komt het nu na 3,5 maanden zo vanzelf op gang. Vanmiddag toch maar een belafspraak met de HA om wel te laten bevestigen dat het een ongi is, want ik kan het zelf bijna niet geloven.

Verder gaat het goed hier! Werk is heel leuk, een enorme uitdaging waar ik nu al veel complimenten over krijg. Kolven op het werk gaat ook goed, ik ben er makkelijk in en open over. Ik haal er overdag rond de 400ml uit, dat is net wat te weinig voor mijn meisje, die meestal rond de 450 wil drinken. Heb al geprobeerd het op te voeren, maar dan moet ik 3 maal gaan kolven per dag, en dat is in een nieuwe baan en mijn vak niet echt werkbaar meer. Maar het geeft niet, ze is namelijk tonnetje rond;) Ze heeft het voor elkaar gekregen om plooien in haar onderarm te krijgen zo dik is ze! Dus manlief mengt 50 ml per dag aan water bij, en dat gaat prima! In de nacht komt ze meestal 1 maal, wat een vreugde vergeleken de oudste die 3 maal kwam! Ze is ook zo anders dan mijn herfstmeisje, ze is ontzettend vrolijk, en rustig en huilt bijna nooit. Herfstmeisje was druk, erg huilerig en lachjes kwamen pas echt met een half jaar toen de krampjes (en achteraf gezien reflux) over waren.

Herfstmeisje is lief, ontzettend lief. Ik krijg dagelijks mijn lunch van haar mee. AH kleintjes, soms een heleboel die ik dan trouw aan het einde van de dag aan haar terug geef waarna ze vraagt of ze op zijn. Ze is gek op haar zusje, en begrijpt het als ik of manlief moeten voeden, verschonen ofwel de aandacht even naar lentemeisje uit moet gaan.

Al met al een intens gelukkig gezin, die zijn auto weg doet, een bakfiets heeft aangeschaft en de komende jaren op de centjes gaat passen zodat papa lekker bij de meiden kan blijven en mama kan werken zonder kopzorgen.