Geestelijke steun???


Heeft iemand nog een adresje voor eventuele geestelijke hulpverlening. Ik voel nu al dat ik het niet ga trekken al die onzekerheid. Elke keer als ik naar het toilet ga, ben ik doodsbang dat ik bloed zie. Zit de hele dag te voelen aan mijn borsten of ze nog wel zeer doen. Als ik dat nu al heb, hoe moet dat straks dan? Floor hoe heb jij het gedaan? Ik ben echt bang dat het weer misgaat. Ik wil niet dat dat gevoel de hele tijd de boventoon blijft voeren. Hoe kom ik er vanaf. Ik probeer er niet aan te denken. En afleiding te zoeken. Maar zodra ik dan weer eens moet plassen dan slaat de angst me gelijk weer om het hart. Dat wil ik niet. Niet nu al!!

Iemand tips, of kent iemand een goede psycholoog.
Het is echt geen grapje, ik meen het. Ik weet dat ik niet moet klagen omdat ik immers weer zwanger ben geworden. Maar genieten is het nog niet en ik ben bang dat dat ook niet zal gebeuren op deze manier.

xxxxxxxxxx

447 x gelezen, 0

reacties (0)


  • positiefgedachten

    Hi, Ik kan me voorstellen dat het niet makkelijke is.
    Ik heb een hele goede maatschappelijk werker vrouw bij de UMCG gehad als je de naam wilt zeg het maar, maar ja het is geen psycholoog. Ik heb hele goede verhalen gehoord over deze centrum http://groningen.tcentrum.info/
    Liefs.

  • mamamy

    Ach meissie...ik snap je onzekerheid. Misschien een idee om t van je af te schrijven? Ik heb de angst nu al...en ben nog niet eens zwanger

  • Justina

    En onthoud dat je na een tweede miskraam 67% kans hebt dat het goed gaat....Die kans is best groot!! Het blijven kansen, maar het zal een keer goed gaan!! Have faith!

  • kaetty

    Hey Meis, ook hier heel herkenbaar. Helaas ken ik niemand zo om mee te praten alleen meiden hier op het forum. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu nog steeds onzeker ben en iederes keer als ik naar de wc ga ben ik bang om bloed te zien. Al ben ik toch al bijna 25 weken ver maar toch steeds dat gevoel. Soms gaat het dagen beter en moet je weer vertrouwen in het lichaam krijgen.
    Ik vond het ook heel zwaar toen ik toch weer snel terug zwanger raakte tuurlijk super blij maar dan toch weer die onzekere weken en zelfs met bloedingen. Je moet jezelf er echt door heen zien te brengen en sterk proberen te blijven. Probeer met je vk te overleggen of zij iets weet misschien dat ze een oplossing hebben vaker een echootje ofzo.. Heel veel sterkte en je kunt hier ook altijd terecht he!
    Dikke knuffel Kaatje.

  • starry80

    Heel herkenbaar en ik weet ook niet of er wel iets tegen te doen is... Wat ik gevoeld heb, is dat de onzekerheid het grootst was in de weken voorafgaand aan de allereerste echo. Ik heb toen ook bewust nog niet veel met het zwanger zijn mentaal bezig geweest, integendeel, ik hield dat fel op een afstand. Ik DURFDE er gewoon nog niet van te genieten en bestierf het als we naar de eerste echo's moesten. Maar elke keer dat de echo goed was, groeide er een klein beetje meer vertrouwen in ons ukje. Toen ik uiteindelijk meerdere bloedingen had, bleek ons zoontje het toch steeds goed te stellen... Maar ik ben me pas kwetsbaar (en dus hoopvol) gaan opstellen vanaf de tweede helft eigenlijk... Vertrouwen en geloof zijn echt de belangrijkste woorden. Heel moeilijk, maar probeer telkens te denken dat er zoveel meer kans is dat het GOED gaat hoor! En anders denk je maar aan mijn verhaal: vorig jaar kreeg ik op 24 november te horen dat ons sterretje niet meer leefde in mijn buik, en nu, MAAR 1 jaar later, ligt er een prachtig zoontje van 3,5w in mijn armen... HET KAN ECHT ECHT GOED GAAN !

  • Justina

    Dit herken ik ook... Als ik iets voelde lopen dan dacht ik inderdaad dat ik bloed in mijn onderbroek aan zou treffen en ging dan snel naar de w.c. Toch was het dat dan telkens niet zo.... Heb vertrouwen dat jullie kindje komt!!! Ik heb nog niet gehoord van vrouwen die oneindig veel miskramen hebben gehad en nooit een kindje hebben gekregen.... Het komt hoe dan ook! Alleen is de vraag nog even wanneer..of dit m is..... als het zover is dan zul je het zonde vinden dat je je zo druk hebt gemaakt.... Het is alleen zo moeilijk als je iets zo graag wilt.....ook nu maak ik me nog wel eens zorgen....

    Of gesprekken met een psycholoog op dit moment zullen helpen weet ik ook niet... vraag het je huisarts...deze moet je toch verwijzen... Ik denk alleen dat je dan misschien niet meteen terecht kunt en dat gesprekken wekelijks zullen zijn...Dan ben je misschien met vier gesprekken al uit de brand ;)

    Kun je dingen bedenken die je ontspannen (massage van je vriend??) of die je kracht geven??..

    Ik heb altijd veel baat bij het luisteren naar muziek van vroeger of een periode toen alles onbezorgd was...
    En lekker hard!!!!

    Als ik onderstaande draaide (vooral keihard in de auto) dan kreeg ik echt een krachtig gevoel van ik ga dit gewoon overwinnen....
    http://www.youtube.com/watch?v=n-i9CUAAHN0&feature=fvwrel

    Ik hoop dat je die kracht ook gaat vinden!!

  • AnIgEr

    Meid wat vervelend,maar ik snap het heel goed! Het is ook allemaal niet niks wat jullie hebben meegemaakt! Maar probeer postitief te blijven! (ik weet het dat klinkt heel makkelijk! maar het werkt echt!) je moete het vertrouwen weer terug krijgen in je lichaam en dat kost tijd.....
    Ik weet geen psycholoog bij jou in de buurt maar ik heb nooit iets aan psychologische hulp gehad,ik heb veel gehad aan de site van stichting freya,misschien kun je daar eens kijken en is veel verdriet maar ook heel vel succes verhalen! Of probeer dingen van je af te schrijven/bloggen,dat heeft mij goed geholpen...... Toen bij ons alle hoop was vervlogen werd ik toch zwanger! en ben nu 37 wkn dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit!! Hoe ver ben je nu zwanger? Liefs en sterkte van mij......