Ronde 8

Ronde 8 is nu bijna 2 weken bezig.
En ik ben er klaar mee. Volgens de huisarts ben ik nog aan het ontzwangeren.
Ik ben september 2015 gestopt met borstvoeding, nja A. wou echt niet meer.
En dat gebruikt de huisarts nu als het feit dat ik aan het ontzwangeren ben.

Diep van binnen gelooft een klein stukje van me dat. Eigenlijk ben ik boos.
Zo verrekte boos op het feit dat ze me niet wil helpen!
Ik wacht nu al een maand op de uitnodiging van de gynaecoloog, nog niets.
Hoe minderwaardig ze tegen me deed. Hoe ze mijn overgewicht misbruikte.
'Tja, sommige mensen hebben geen geduld en willen alles maar zo snel en nep mogelijk.
Ben jij ook zo? Je bent te zwaar, dat is niet goed voor het kindje. Je moet zelf weten hoor..'

Ik weet, ik voel gewoon dat baby2 er op natuurlijke wijze niet komt.
En ik merk dat ik steeds dieper in mn schulp kruip.
Zelfs man en dochter beginnen er onder te lijden.

Ik voel me ongehoord en zo alleen! Ik heb mijn man en dochter, maar voel me niet compleet.
Ik mis nog een paar iniminie voetjes. In mijn hart leven ze al, zijn ze net zo echt als A.
Maar waarom zijn ze er niet 'echt'.

Ik voel me gebroken. Ik weet het gewoon niet meer..
Soms wil ik gewoon opgeven. Ben ik boos dat ik niet gelukkig ben met wat ik nu heb.
Ik haat dot verscheurende gevoel!