Gelukkig...

het gaat weer beter met mij.
Na twee dagen ziekenhuis en een flinke antibioticakuur verder begin ik sinds een paar dagen weer wat energie te krijgen. Ik werd zomaar duizelig en was vreselijk moe. Ik had een flinke ontsteking, maar waar precies weten ze niet. Volgens de gynaecoloog kon het best toch een baarmoederontsteking zijn geweest al wees er niets op. Mijn man denkt nu dat ze hun handen niet goed hebben gewassen....geen idee...wie weet.
Ik voel me eindelijk weer mens na een ziek vogeltje te zijn geweest.

Vandaag ben ik samen met oma (schoonmoeders) en de beide meiden een blokje om geweest en wat een wereld van verschil. Het was niet ver, maar ik kon lopen zonder pijn. Na A haar bevalling, kon ik nog geen stap verzetten zonder pijn in mijn bekken te voelen en nu kwam ik thuis met een beetje beurs gevoel in mijn rug, maar verder niets. Ik kan het wel van de daken schreeuwen en het voelt alsof mijn leven na deze zwangerschap en bevalling weer mag beginnen. Een leven waarin ik weer een fitte, jonge moeder mag zijn!