Toch even klagen over schoon...

schoonmoeders dus.
Afgelopen vrijdag waren we 5 jaar getrouwd. (afgelopen jaar heeft ze vaak over mij gekletst naar mijn man toe...en mij de afgelopen 2 jaar zoveel mogelijk gemeden,omdat ik blijkbaar iets na de bevalling gezegd heb dat haar diep gekwetst heeft....(geen idee wat, wordt ook niet gezegd)  tot de maat vol was en ik haar een nette, maar toch duidelijke brief heb gestuurd, met daarin dat ik mij niet meer op mijn gemak voelde door dit gedrag van haar en graag zag dat dit gepraat achter mijn rug om stopte) ....

Elk jaar staat ze stipt op onze trouwdag op de stoep. Ik vind dat niet echt romantisch en vond het eigenlijk best een fijn idee dat ze het dit jaar niet deed. Een dagje echt voor onszelf.
Belde ze gisteren naar mijn man met een 'ooh ja, jullie waren zolang getrouwd. Gefeliciteerd.' Toen nog even met dochtertje van ons praten, waarbij ik het verhaal van mijn dochtertje een  beetje toelichtte om duidelijkheid in het telefoongesprek te geven. Ze zei dus niets tegen mij....echt niets, alleen reactie van 'ooh ok'...enzo Komt ze vanavond toch zonder aankondiging aanzetten, met een bos bloemen. Heb maar bedankt.....geen hand, geen felicitatie, geen woord over zolang getrouwd zijn. Ik weet dat ze niet blij met mij is, maar hou die bloemen dan ook maar denk ik.
We hebben verder heel vriendelijk bij elkaar gezeten en ik moet zeggen, het wind mij niet meer zo op als voorheen, maar het was toch wel weer een beetje een au-moment. Ik ben wat afgestompt op haar, maar dus toch niet helemaal.....

Nou ja, praten zal ze nooit doen, als ze haar mond maar houdt....en haar bloemen hahaha..... Ik hoef geen agenda-verplicht-bloemetje, alhoewel ze te mooi zijn dus toch in een vaasje op tafel zijn beland.