Vanavond na het eten kwam de snoeppot op tafel. 'Één soepje!' Verkondigde onze kleine al. Ja je mag één snoepje. Een banaantje ging er wel in. Papa koos een kikker en liet de kikker een paar keer springen voor hij hem in zijn mond zou steken. Hij zal hem pakken en onze kleine meid grist hem voor zijn neus weg en stopt hem in de mond. Ze moest hem terug geven en na wat geaarzel deed ze het dan ook maar.
Vanavond had ik een boekje voorgelezen en het gebedje gezongen voor ze op bed ging en begon ze erover: 'Papa soepje.' 'Ja, je had papa zijn snoepje afgepakt he?! Maar je hebt hem ook weer terug gegeven.' Haar reactie hierop: "Lief he?!" Ja, het was lief van je dat jij je snoepje aan papa terug gaf.
reacties (0)