Na 17 maanden proberen is het met de 1ste IVF gelukt.
Ik verwachtte het helemaal niet meer aangezien ik alle symptomen van regels had (krampen,lage rugpijn,migraine de dag voor de bloedtest)
De fertiliteitsarts zei dat je van niets kon uitgaan omdat utrogestan alles onderdrukte...
Het bloed werd genomen en om half 2 mocht ik bellen.Had een beetje gepoetst en in de zetel gelegen en ineens was het half 2.Ik belde,niet met de verwachting voor wat ik ging horen...Charlotte,je waarden staan goed,je bent zwanger!!!Ff korstsluiting in mn hoofd,heb dan nog eens bevestiging gevraagd en ben beginnen wenen.Ik moest de utrogestan blijven verder nemen en mocht binnen 2 weken een afspraak maken bij mn gyneacoloog,daar was ik wel blij voor want voel mij veel beter bij hen.
In tranen belde ik naar Tim die ook overgelukkig was.Zie je wel dat je moed niet mag opgeven als je dat of dat voelt en gelijk heeft ie :-)
Ook mn werk meteen verwittigd.Ik los een collega af die net maandag trgkwam uit zwangerschapsverlof.Een mannelijke collega had ook goed nieuws want zn vrouw was zwanger,joepiejuij,hij was blij om het te kunnen zeggen nu wij ook goed nieuws kregen.
Gisteren ging ik trg werken en collega's namen meteen alle zware gasten over (ik werk bij jongeren met handicap en autisme met veel agressie) Ik mocht ook niet meer alleen werken.
Gisterenmiddag ging ik naar mn gyneacoloog om den papier voor mn werk en die zette lij thuis omdat ie het niet verantwoord vind dat ik in zulke omstandigheden nog werk.Daar zat ik dan...Oke ja.dat doe ik dan.Kreeg mee dat ik nog veel moest rusten,geen sport voor mn 12 weken,niet heffen en tillen en gezond moest eten.Oke dat doen we dan.
Ik vraag mij alleen af hoe een energiek iemand als mij die 36 weken zal doorkomen :-) zonder verveling maar ik heb echt niet te klagen want er zijn genoeg vrouwen die moeten werken tot hun bevalling,duimen omhoog voor die vrouwtjes!Die hebben meer recht van klagen :-)
reacties (0)