Stil verlangen. ( gedicht )

Stil verlangen
Kinderen willen, het leek heel gewoon,
Nu weet ik beter en is het mijn droom,
Een stil verlangen, een grote wens,
Met ups en downs, want ik ben ook maar mens,
een jongen of meisje, het maakt niets uit,
Wat zal ik voelen als ik ons kindje in mijn armen sluit,
Maar zal dat ooit gebeuren is de steeds groter wordende vraag,
Doe ik iets fout of wil ik misschien te graag,
Ik moet hoop houden en rechtop blijven staan,
En gewoon weer vol vertrouwen deze poging in gaan,
Ik heb mij reeds moedig en veel geduld getoond. 
En heel heel heel misschien wordt dat nu eens beloond