Week 21: update
Het is alweer 3 weekjes geleden sinds m'n vorige blog, dus het wordt weer hoog tijd voor een update :)
Bekkeninstabiliteit
Jammer genoeg is de pijn alleen maar erger geworden, de pijn straalt nu ook uit naar m'n schaambeen en onderrug. M'n mobiliteit is ook een stuk minder. Ik lig nu merendeel van de dag op bed of op de bank, en als ik (ver) moet lopen, dan heb ik krukken nodig. Verder sta ik er nog wel positief tegenover; ik ben al over de helft, dus gewoon nog even doorbijten! M'n man zorgt goed voor me, neemt de zorg voor Zoëy veel over, en rijdt me overal heen hihi! Ook Zoëy snapt dat ik pijn hebt, en zij zegt zelfs tegen Wouter "Nee papa, mama auw!", wanneer hij me iets aan wilt geven of een kus wilt geven.
Extra bezoekjes verloskundige
Sids vorige week heb ik ook meer last van steken in m'n buik. Na 3 dagen had ik voor de zekerheid de verloskundige gebeld, en kwam ze bij mij thuis langs. Ze vermoedt dat ik naast de bi ook helaas erg last heb van bandenpijn en groeipijn, en die pijntjes in combi met de bi maakt het allemaal gewoon vervelender. Ook meteen even het hartje geluisterd, en die was meteen hoorbaar; Zoëy reageerde meteen en zei: "Hoor je dat? Hartje!" (smelt.....)
Afgelopen donderdag had ik plots bij het plassen wat (oud) bloed verloren. Ik weet dat dat geen kwaad kan, maar omdat ik ook veel steken heb, belde ik toch maar even met de verloskundige. De assistente adviseerde me om de dag erna mijn urine even af te geven bij de huisarts (of het geen blaasontsteking is) en hun te laten weten wat daar uit voortkwam; de test gaf aan dat m'n urine schoon was. Gisteren had ik de praktijk gebeld om dit door te geven en ze overlegde meteen even met de dienstdoende verloskundige; zij wilde -ook al leek het zo op het eerste gezicht niks- toch een extra controle uitvoeren, dus vanmorgen ben ik langsgeweest. Uitslag: waarschijnlijk was ik dat bloed verloren door een plotse beweging, en omdat het ook eenmalig was, vermoeden ze dat het niks is (ik zelf ook). Meteen even gewogen, en ik ben bijna 6,5 kilo aangekomen. Ook het hartje weer geluisterd, maar dat was nogal lastig, want meneer schopte dat ding elke keer weg (erg grappig om nu al een bult uit je buik te zien springen hahaha). Ook is m'n bloeddruk gemeten, die was wel aan de lage kant, 90 over 45, dus dat even in de gaten houden. Maar ja, ik doe bijna de hele dag niks, dus zelf vind ik het niet zo vreemd dat ie laag is (de vorige keren zat ik elke keer rond de 100 over 60). Conclusie: ik ben weer gerustgesteld, alles groeit zoals het hoort, dus ik hoef 8 mei pas weer terug te komen, en dan krijg ik ook meteen een vliegverklaring voor de vakantie :)
Werk
Ik zit nu 4 weken thuis, in de ziektewet. Het is nog steeds afwachten of m'n contract verlengd wordt, maar als dat wel zo is, dan wordt het een flexcontract, en de kans zit er zelfs in dat ie dan pas ná m'n verlof in gaat. Het hangt er van af hoe het financieel gaat met de zaak, en of de onkosten worden vergoed door de verzekering van m'n werk (wat overigens altijd wordt vergoed bij ziek door zwangerschap, maar goed...). Verder geen vuile woorden hoor, we zijn gelukkig erg open en kunnen alles eerlijk melden, werkgever naar werknemer en andersom.
Ik ga er dus gewoon van uit dat hij niét verlengd wordt, en ik een ww aan moet vragen. Heel eerlijk denk ik er liever niet al te veel over na, ik heb op dit moment belangrijkere dingen aan m'n hoofd en dat is mijn gezondheid en de gezondheid van mijn zoon.
De baby
Mijn kleine man is een druktemakertje, hij schopt en duwt me aan alle kanten! Overigens ligt hij nu in een stuit, maar dat kan natuurlijk nog veranderen. Ik voel hem gelukkig elke dag (en soms jammergenoeg de héle dag hahaha), al sinds week 16 ongeveer? Het is en blijft het meest mooie gevoel wat er bestaat. Ik baal er nu al van dat ik dat over een paar maandjes niet meer zal voelen. Maar ja, dan heb ik wel ons monster nummer twee in mijn armen zelf, en dat is helemaal niet te overtreffen natuurlijk ;)
reacties (0)