Week 17: Ziektewet

Gisteren moest mijn man werken van 14:00 tot 21:00. We zijn om 12:30 nog even met onze dochter naar het speeltuintje gegaan hierachter, hij is daarna doorgegaan naar zn werk, en ik ben met de kleine meid even wat boodschapjes gaan doen.

Halverwege de boodschappen voelde ik het al steken in mn bekken, dus snel naar huis gegaan en met de beentjes op de bank. Zoëy is bezig met zindelijk worden, dus zo nu en dan moest ik even opstaan om haar te helpen.

Vanaf ongeveer 17:00 was het raak; mn gewrichten zaten helemaal vast, en elke beweging deed vreselijk pijn! Ik kon nog maar net van de bank af komen, en koken voor de kleine meid en mezelf. Ook mn lieve schat naar dr bed brengen was hel voor me, want ze slaapt nu erg slecht en doet pas dr ogen dicht als ik bij dr zit of lig. Dus je kan je wel voorstellen dat het bij haar liggen behoorlijk pijnlijk was.

Wouter kwam rond kwart voor 9 thuis, en toen ben ik naar beneden gegaan, al strompelend. Zelfs hij schrok en vroeg: schat, is het echt zó erg met je? Ik heb in allerlei posities op de bank gezeten en gelegen, en om half 11 zei ik: morgen ga ik niet werken hoor, ik verrek van de pijn... En ben toen naar bed gegaan.

Vanmorgen heb ik om kwart over 7 een sms gestuurd naar mn baas dat ik niet kwam werken, en al vanaf gisteren met pijn liep (mn werk weet dat ik al vanaf week 11 bi heb en mijn pc staat daarom ook al beneden). Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik me ziek meldt vanwege de bi, bedenk ik me nu net.
Een kwartiertje later had ik een oproep van mn baas gemist, dus ik bel hem terug. Hij vroeg hoe het ging, ik legde uit dat ik niet kan bewegen, vraagt ie: kan je wel naar de voordeur lopen? Ik: Nou, moet ik wel strompelen Hij: want ik sta over een minuut voor de deur..

Ik zal het gesprek jullie besparen, maar het komt er op neer dat ik nu dus ziekgemeld ben en in de ziektewet zit. Ik moest van mn baas bij de huisarts langs voor een verklaring, wat mn huisarts eigenlijk een beetje vreemd vond, maar heb dat wel gehaald.

Ik zit nu een beetje met dubbele gevoelens, ik wil graag werken, maar ik weet dat mn lijf dat gewoon niet toelaat, maar ik vind het ook best snel gegaan dat ik nu ineens al in de ziektewet zit...

Gelukkig heb ik vanmiddag ook een geslachtsbepalingsecho gehad, dus heb mn gedachten wel kunnen verzetten ;-)
Foto's en verslagje volgt!


400 x gelezen, 0

reacties (0)


  • ons5ewonder

    Stomme vent!

  • Joehoe1975

    Lees je blog. Tjonge wat vervelend dat je zo'n last hebt van je bekken! Zit je zelf ook niet op te wachten toch? Vind je baas wel wantrouwend dat hij meteen jouw kant op rijdt en voor je neus staat. Werk je er al lang? Zo niet dan kan ik het een beetje begrijpen maar anders... Voel je niet schuldig, pure overmacht. Sterkte en proficiat met jullie zoon!

  • kims-family

    Ik weet het niet zeker, maar ook al ben je 1 dag ziek, dan zit je al in de ziektewet. Ik denk dat je baas verwacht dat je er nu langdurig uitligt. Ik vind het niet echt een sociale manier van werken. Heel veel beterschap