Dreumes en peutermama

Alweer een tijdje geleden zeg dat ik een blog heb geschreven, geen inspiratie, te druk, geen nieuws, zeg het maar. Maar omdat ik het ook leuk vind om te lezen hoe het elders gaat ga ik er nu toch maar eens voor zitten..

Inmiddels dus mama van een dreumes en peuter. Geen baby meer op dit moment in huize hengel..

Meer dan een maand geleden alweer, Femke 1 jaar! Een mijlpaal, het eerste en zwaarste jaar zit er weer op. En wat gaat het hard ineens, schoof Femke zich nog vooruit een maand geleden, nu kruipt ze driftig en loopt mooi rondjes langs de tafel en achter de babywalk. Ben benieuwd wanneer ze zelf gaat lopen, Nienke liep vanaf 9 maanden zo en liep met 14 maanden maar denk dat Femke minder tijd nodig zal hebben tot het los lopen. Bij Femke is het eerst goed kijken en dan doen terwijl het bij Nienke allemaal net andersom is. Blijf het bijzonder vinden hoor hoe verschillend onze meisjes zijn, innerlijk en uiterlijk..

Maar ja de eerste verjaardag dus, wij vonden het gezellig maar of Femke het daarmee eens is. De taart vond ze niet lekker, de muts heeft nog geen 5 seconden opgestaan en al die enge mensen in de kamer, nee bij papa of mama wilde ze zijn. Laat haar maar lekker haar gangetje gaan dan is ze op haar best.  Ach ja wij hebben een leuke middag gehad en zij mag het volgend jaar weer proberen. Verder doet ze het goed, brabbelt nu heerlijk en kan zich lekker vermaken met een bak speelgoed voor zich.  Ook de  afstandsbediening is in trek en als het kastje met de cd-speler open gaat zit ze eerste rang om op de knopjes te drukken. Oww ja ook de aarde van de plant in de kamer is leuk natuurlijk alhoewel ik Nienke daar destijds veel vaker weg moest halen.. ach ja nee blijven zeggen en afleiden en dat gaat het vanzelf wel  weer een keer over, bij Nienke is het ook goed gekomen! En mama moet er vaak ook wel om lachen hoor..

En dan onze peuter, wat een heerlijkheid!! Vind het echt zo leuk om te zien he hoe ze doet, hoe ze denkt. Een tweede moedertje dat ook hoor. “Nee nee Femke dat mag niet” “oww schaap stil maar” en nog veel meer van dat soort uitspraken en ja ik hoor ook mezelf vaak terug hoor! Hoe ze bezig kan zijn in haar keukentje om lekkers te maken of met de poppen bezig , “ik ga pop even naar bed brengen hoor mama” of owjaa de duplo, torens bouwen, de poppetjes en dieren met elkaar laten praten of met een geïmproviseerde krokodil mama haar haar op komen eten, en dan dat smakkende geluid erbij.. kan er niets aan doen, maar dan verschijnt er toch echt een glimlach op mijn gezicht, dat wij ook zo zijn geweest.  Wat dat betreft is ze blij met alles, een pan die ze mag lenen van mama, een doos die ze kan bekleuren, of een geschild aardappeltje om voor te koken. Het is waar! Kinderen hebben niet veel nodig, een boel fantasie erbij en alles word iets.

Ach ja en dan natuurlijk de standaard dingen, eten of niet eten, doorslapen of wakker worden. Dingen zelf willen doen maar dan na een tijdje toch vragen als het niet lukt, enz. Inmiddels ken ik mijn pappenheimers wel en gaat het redelijk goed om strijd te voorkomen en het vooral gezellig te houden. Alleen ze samen tevreden houden is soms nog wel lastig, ja als ze apart spelen gaat het goed maar ja als ze beide wat willen hebben (lees Nienke weer eens wat uit Femke haar handen trekt waar ze eerst niet naar omkeek), of Nienke Femke weer eens om duwt moet ik soms echt mijn geduld bewaren. Ik blijf het Nienke uitleggen dat ze het echt niet leuk vind als ze haar zo hard wil knuffelen,  op haar gaat zitten of haar haren wil kammen.  het zal wel net zoals die plant zijn, herhalen herhalen herhalen  ach ja en mama moet ook bezig blijven natuurlijk he! En ik doe het met alle liefde!!

Met liefde zouden we ook zwanger willen zijn van een derde wonder maar die laat nog even op zich wachten, wat ik wel heb geleerd in de laatste jaren, komt het als de tijd daar rijp voor is!  Al zou ik willen dat hier bij vriendjes op bb en in mijn nabije omgeving die tijd nu wel eens zou komen..

Lfs hengel en tot een volgende blog