Tijd Tijd Tijd..

Jaja veelal zijn we met TIJDen en datums bezig en wat vliegt de TIJD… Een jaar geleden nog een minuscuul stipje in mijn lichaam is uitgegroeid tot iets moois waar ik nog iedere dag van geniet! Van eisprong naar baby, wat wonderlijk, net als de datum ervan. En ik niet alleen geniet, ook de papa kan er wat van en ik heb ouders, broers, schoonzussen, nichtjes en neefjes die nog helemaal in hun nopjes zijn. Het jongste nichtje en neefje vinden het maar vreemd dat er nog eentje is, kleiner dan zij. Een klein wezentje dat ook huilt en nog minder kan dan zij. Dat terwijl de oudste het lief en schattig vinden en me graag een handje op weg helpen. Mag ik haar vast houden, de fles geven of gewoon oppakken zijn vragen die ik regelmatig hoor als ik ze zie. Dat zijn van die momenten dat ik eigenlijk zelf achterover kan gaan zitten en de rest van de familie zich over mijn kleine ontfermen, jaja want schoonzussen kunnen er ook wat van hoor!

Maar ik wijd weer veel te veel uit. Waar ik eigenlijk op doelde was een jaar geleden, we waren nog bezig en niet wisten wanneer die positieve test zou komen, datums en TIJDen die je niet meer vergeet dus. De aankondiging van een zwangerschap op mijn verjaardag bleef uit maar dat ik een nog mooier cadeau zou krijgen wist ik toen nog niet. Begin juli weet ik nog precies wat ik deed en hoe blij ik was weer zwanger te zijn. De periode ervoor was moeilijk maar deze test verdrong de pijn en bracht ons Nienke, nu 3 maanden oud.

Nog steeds besef ik hoe blij ik mag zijn, zeker met de berichtjes die ik hier ook vaak lees. Want tja, steeds zijn er nog vriendinnetjes die nog wachten. Wachten op de TIJD van (weer) een positieve test. Ik leef en voel zo veel mogelijk mee en geef mijn steun waar ik kan! Zo denk ik zo maar aan Sies, Sabjuh, Si, Vlinder, Kriskras en Marietje, meiden waarmee ik stuk voor stuk een band heb opgebouwd en waarbij ik iedere keer als ik inlog hoop op een mooi berichtje van 1 van hen. Ik hoop dat hun wachten ook snel word beloond, want nu is het echt hun TIJD!!

TIJD dus.. Vandaag is het ook de TIJD van een jaartje erbij, geen cadeaus maar het geluk dat ik gezond ben, een hele lieve man heb en eigenlijk niet meer te wensen heb. Oww jah wensen wel, maar niet voor mezelf (;. Tel je zegeningen 1 voor 1. Haha wordt nog sentimenteel met dat jaartje erbij joh. Gister het huis vol, vandaag lekker rustig aan en deze dag vieren. Nienke heeft het druk met mama jarig en papadag.. Ach jah een brief voor papa en een klein cadeautje en mama die ervan geniet!. Ook vonden wij het de TIJD voor het weg halen van de kaartjes die nog in de kamer hingen, de luiertaarten moesten er aan geloven en de gekregen schilderijen hebben een mooi plaatsje gekregen op haar kamertje. Nee, want Nienke is geen kleine baby meer, maar een meisje wat de wereld steeds meer en meer aan het ontdekken is.

De TIJD van dat Nienke niet meer altijd om haar plaats blijft liggen maar haar benen in de lucht gooit om op haar zij te komen. De TIJD dat Nienke haar handen ontdekt en ze naar haar mond weet te krijgen. De TIJD dat ze haar speeltjes niet per ongeluk aanraakt en ga zo maar door met haar ontwikkelingen. Helaas is de TIJD dat ze al haar flessen zo leeg drinkt nog niet aangebroken. Ach ja ze groeit goed en moet de TIJD dat mama zich daar druk om maakt maar weer voorbij zijn (is het ook al hoor). De weegschaal heeft het laatste woord en zijn woord is prima dus. Ze weet gewoon heel goed wat ze wil, en genoeg is genoeg. Hopelijk vind ze dat over een paar jaar met de snoepjes ook! (; Voor je het weet is de TIJD van vast voedsel, de TIJD van het omdraaien, de TIJD voor het zitten maar ooit is het ook TIJD voor uitgaan!

Maar ja mama, eerst maak je maar TIJD om met je dochter te oefenen. Onder andere oefenen op haar buik, zitten en dan van links naar rechts om de spieren sterk te maken en haar voorkeurshouding weg te krijgen. En, het lukt ons goed, ze kijkt nu bijna net zo makkelijk naar rechts als naar links, en zelfs haar hoofdje word kaal op rechts. Maar ja weer die TIJD he, de TIJD dat het hoofdje verder zal groeien en dan rond aan beide kanten. Ook geduld is een schone zaak.

Verder is het TIJD om bijna weer aan het werk te gaan. Nog 2 weekjes met hopelijk wat beter weer dan de maand juni tot nu toe, waar blijft de zon van maart?! En we zijn er aan toe dat mama weer gaat werken. Ik om weer mezelf nuttig te maken op een ander vlak en mijn man om meer tijd alleen met zijn dochter door te brengen. Daarna komt weer de TIJD om lekker op vakantie te gaan, lekker vliegen met z’n drietjes. Maar dus eerst de volgende mijlpaal, weer aan het werk…

Maar nu eerst is het TIJD om af te ronden en de TIJD af te wachten tot een volgende blog!

Lfs hengel!