De bevalling

Hoi Meiden.. een dagje geen visite dus tijd voor allerlei berichten checken en dus ook babybytes…. Blogjes lees ik later, eerst maar even mijn verhaal…. Voordat het er weer niet van komt..(;

De 16^e voorbij maar veel langer heb ik niet hoeven wachten…. Eumm een paar uurtjes want de 17^e om 4.45 draaide ik mij om in bed. Vliezen braken, het was niet heel veel maar in de loop van de tijd kwamen er wel steeds scheuten en ik kreeg regelmatige krampen. Gewacht tot het ochtend was en samen met mijn man de verloskundige gebeld. Deze is om 8.30 uur geweest en constateerde idd dat het begonnen was met het breken van de vliezen. Alles werd klaar gezet voor de bevalling en afwachten maar..

Rond de middag toch weer gebeld omdat het allemaal heviger werd en idd ik had 4 centimeter ontsluiting. Een half uur is de verloskundige gebleven en bemerkte toen 4.5 cm ontsluiting, mooi op het gemiddelde van 1cm per uur dus. Verloskundige weer weg en wachten tot het nog heviger werd. En dat werd het met hevige rugweeen, buikweeen wat zijn dat?? Rond 15.00 maar weer gebeld omdat ik bij de weeën ook persdrang kreeg. Verloskundige constateerde nu 8 centimeter en is gebleven. Bij 9 centimeter zijn ze begonnen met het wegdrukken van het laatste randje om me mee te laten persen..

Dat persen vond dochterlief echter niet zo leuk, en haar harttonen daalde dan ook tijdens iedere pers en herstelde zich niet goed en snel genoeg. Drie keer persen geprobeerd maar nee dit gaat het hier niet worden, op naar het ziekenhuis.. Met de verloskundige door de stad waar we al puffend om 17.10 op de verloskamer aan kwamen. Nog een keer proberen met ctg bewaking en plakkertje op het hoofdje maar weer het zelfde resultaat. Gynaecoloog erbij en proberen met een vacuüm haar snel door het geboortekanaal te trekken. Ook één keer geprobeerd maar nee ook dit gaat niet goed, hartslag blijft dalen en kindje ligt waarschijnlijk scheef. OK is vrij dus hup naar boven..  Puffend door de gangen naar mijn vriend de anesthesist ((; Daar een ruggenprik gekregen en de pijn verdween als sneeuw voor de zon….

Nadat ik om 17.10 in het ziekenhuis was aangekomen is onze dochter om 17.59 geboren. Ze is opgevangen door de kinderarts en na wat zuurstof kwam mevrouw op gang en begon te huilen. Het is een dochter en we noemen haar Nienke!! We konden nog even daar van haar genieten waarna ik kon bijkomen op de uitslaapkamer. Mijn dochter moest nog even bij papa bijkomen.. ik heb er niets van gemerkt maar het eerste uur ademde ze heel raar, wilde huilen maar dit lukte niet en was bleek. Kinderarts is nog geweest maar toen ik kwam deed ze het al wel weer goed.. Dat was dus voor papa even minder..

De komende dag heeft ze nog wat ‘migraine’ gehad van het vacuüm maar nu gaat het heel goed met haar. Ze eet, poept, plast en slaapt goed en huilt ook af en toe….hihi   Mama maakt het ook goed en mocht na een best kort bezoek in het ziekenhuis zaterdag lekker naar huis.. Iedereen zegt dat ik super snel herstel en het goed doe dus dat geloven we maar. Nu de basiscursus baby verzorgen aan het volgen en me laten verwennen door de kraamhulp.

Genieten van ons wonder en wennen aan ons nieuwe leven.. De bevalling was pittig (tja wie zegt dat niet) maar ik kijk er met een goed gevoel op terug. Met steun van mijn man, verloskundige en ziekenhuispersoneel kan ik er tevreden op terug kijken..

Meiden bedankt voor alle lieve woorden en meiden van week 40, we houden contact.. Denk dat we nu wel bijna allemaal door kunnen naar maand 0 maar dat ga ik zo even bekijken..

Groet hengel!!