Das lang geleden

Hooooi,

Morgen ga ik weer naar de verloskundige maar vandaag heb ik vrij dus nu maar alvast een wat langere update. Waar was ik gebleven.. Oeps, de eerste echo lijkt al tijden geleden maar daar moet ik dus beginnen.

Na de echo zijn we eerst naar mijn 1^e schoonzus gereden waar we even gezellig hebben gezeten.. Na even gezeten te hebben had ik een kaartje voor haar gemaakt en jah toen wist ze al genoeg natuurlijk. De foto die wij kregen toen zei haar tweede kreeg hebben we even aangepast.. Op die foto was namelijk mijn nichtje te zien met een blaadje voor zich dat ze grote zus werd. Nu word ze geen grote zus maar krijgt ze er een nichtje of neefje bij! Hihi

Helemaal blij werd ik gelijk overladen met een doos met kleertjes waar ik uit mocht kiezen (mijn neefje is nu 9 maanden en mijn schoonzus heeft het niet meer nodig) Met een tas in de achterklep vertrokken we dus naar de rest van de familie. Mijn ouders wisten het al maar ik kreeg van mijn moeder nog een mooi zwangerschapsdagboek, nu nog even goed invullen en bij gaan houden (schaam schaam)

Daarna naar mijn andere broer en schoonzus op de koffie.. Mijn nichtje is inmiddels 8 en dus mocht zie het grote nieuws voorlezen. Dit deed ze hartstikke goed en moest ik toch even een traantje wegpinken hoor, pff iedereen weet het nu. En dan merk je hoe kinderen kunnen denken he, heel vreemd is het natuurlijk voor ze om te beseffen dat het kindje nog moet groeien en groeien. Er werd gelijk gevraagd wat het word en ik kreeg dan toch echt ook zo een snee in mijn buik net als hun moeder met 3 keizersnede’s hihi ja dan moet je toch wat uitleggen maar vind het alleen maar leuk als ze nieuwsgierig zijn.. Zo vroeg mijn nichtje bij de vorige zwangerschap aan de mevrouw van moeder voor moeders hoe ze nou van mijn plas pillen konden maken. (past even helemaal niet bij het verhaal maar vertel het jullie toch hihi)

Maar ja, dat weekend waren mijn collega’s aan de beurt, die ook stuk voor stuk heel leuk reageerde en gelijk goed voor me zorgen, nog meer dan ze al deden!! Na mijn vakantie zal iedereen wel op de hoogte zijn en blijft het steeds leuk om gefeliciteerd te horen lijkt me..

Maar toen was het eerst tijd voor onze heerlijke welverdiende vakantie. Terwijl iedereen hier weg is geregent zaten wij aan de heerlijke zonovergoten Spaanse kust. Rondhangen aan het zwembad, rondtoeren in onze huurauto en lekker eten en drinken. We hebben er heerlijk van genoten en het gaat natuurlijk weer veel te snel voorbij. Vandaag mijn laatste dag.

En hoe gaat het verder met mij. Moet zeggen dat ik nog steeds moet wennen aan het idee van een baby in mijn buik. Ja bij anderen gebeurt dat maar als ik naar mijn buik kijk kan ik me er toch echt nog maar weinig van voorstellen. De misselijkheid is minder en de moeheid gelukkig ook, pfoe wat kan een mens moe zijn zeg.. Aan mijn buik is nog weinig te ontdekken, nog steeds twee hobbeltjes vet hihi. Wel heb ik savonds een soort branderig gevoel aan mijn onderbuik en de laatste dagen is het bovenrandje van mijn broek gevoelig om mijn buik terwijl ik hier nog prima in kan naar mijn mening.. Ook voel ik steeds een raar gevoel aan mijn onderrug en als ik moet plassen lijkt alles weer zijn plekje te moeten vinden. Morgen dus naar de verloskundige en vragen of deze klachten normaal zijn.. Dan weer het hartje luisteren en ben benieuwd wat de verloskundige aan mijn buik kan voelen. Toch weer erg spannend en dan moet ik er ook echt aan geloven.. Begrijp me niet verkeerd, ik ben HEEL blij maar onwerkelijk blijft het nog even wel…

Tot morgen.., eerste dag weer werken en dan hup door naar de verloskundige…