De tijd


Ik wordt zojuist weer met mn neus op de feiten gedrukt.... De tijd vliegt voorbij!
Toen ik 15 jaar was begon ik bij een familie met oppassen (naast wel 10 andere families) op hun kleine dochter als haar ouders een avondje of dagje weg wilden, 2 jaar later kwam daar ook nog een lief broertje bij. Maar het gaat om het meisje, een super schattig meisje van een maand of 3 oud. Echt zo'n kindje die je in een mode-tijdschrift ziet. Zo mooi, zo zoet, zo lief.

Nu zat ik daarnet op mijn facebook en zag dat haar moeder een nieuwe profiel foto heeft, zij en haar dochter stralen van de foto af.... Zij en haar dochter, dat meisje die ik verzorgt heb met mijn hele ziel en zaligheid! Dat meisje die met zwart-omrande ogen, strak gestyled haar en zonder haar babyvetjes die ze tot haar 11e had naar me kijkt, zonder dat ze het weet. Oooooo wat is ze mooi! Nog mooier dan ik haar al vond. Ze is zich aan het ontwikkelen tot een prachtige jonge vrouw. Met tranen die in mijn ogen prikken zoek ik haar op op hyves, ze heeft nu immers de leeftijd dat ze wel hyves zal hebben..... En ja, daar is ze weer. Ik herken de twinkeling in haar ogen. Wat is ze groot!

Maar dat betekend dat ik ook groot geworden ben.... En dat wist ik natuurlijk wel, maar het wordt weer even duidelijk. Ik denk terug aan mijn middelbare school tijd, wat was het leuk, en wat was het zwaar om een puber te zijn. Om de haverklap verliefd op alle jongens die maar in mijn zichtveld kwamen. Zou dat meisje dat nu ook hebben? 

Het doet me denken aan het afgelopen jaar.
Vorig jaar liep ik nog met mn mega buik rond. Morgen een jaar geleden,7 juni 2010 was DE datum, de datum waarop T.homas geboren zou worden. Maar nee, hij kwam niet en de dagen daarna ook niet. Totdat 10 juni om 04.30 de vliezen braken, 25,5 uur later was het kleine mannetje daar dan eindelijk. Hij die ons pappa en mamma heeft gemaakt.
Het is een heftig jaar geweest, we hebben heel veel meegemaakt als partners en als gezin. We zijn flink op de proef gesteld maar zoals ik en ik weet zeker mijn vriend ook had niet anders verwacht dan dat we er super sterk uitgekomen zijn. Zoals we dat ook de jaren daarvoor zijn.

Het besef dat de tijd vliegt maar dat het ook geweldige momenten waar ik zo van geniet langskomen is geweldig! En wat ben ik gek op mijn 2 mannen. 

435 x gelezen, 0

reacties (0)


  • mommyofg

    mooie blog meid! En een super foto van je 2 mannen, om trots op te zijn!

  • -Mama-van-2

  • LuNiLo

    wat mooi geschreven :) krijg er echt hele tijd kippenvel van... Soms echt jammer hé..dat de tijd zo snel vooruit vliegt! Jullie hebben een prachtig ventje!!

  • chantalw

    idd meid helemaal waar, waar blijft de tijd! had je ooit gedacht dat je die allereerste keer in je lief zijn ogen keek, hij de vader van jullie prachtige zoon zou worden... wat een geschenk meid wat een boel rijkdom...

    xxx

  • mama.lief

    Waw

  • mama bar

    ah super mooie blog! en ik kan je verzekeren....je hebt alle recht om trots te zijn, op allebei je mannen! En op jezelf! Want ook jij, als vrouw, moeder en vriendin (en zeker weten ook als partner) bent super lief, zorgzaam en gezellig! Dus ik ben ook trots op jou!

  • astrid, jason en riley

    Mooie blog en leuke foto

  • Mamaromyenlindy