Blogje: CB - Verjaardag - jaar geleden etc

Goedemorgen meiden,

Even een blogje over het wel en wee van Sem(metje)!

Nog 2 daagjes en dan wordt mijn kleine man woensdag 1 jaar! Wat is de tijd voorbij gevlogen, mijn ventje straks baby af, ik word al emo als ik er aan denk. Heb dan ook het vermoeden dat er woensdag nog wel wat traantjes bij me zullen vloeien! Snik!

En ja, wat wordt hij groot en wijs, wat heeft hij toch een hoop geleerd in een jaar tijd. Vorig jaar kondigde hij zich op maandagavond al aan. De hele dag had ik al een nerveus gevoel in mijn buik en lijf, maar besefte niet dat mijn kleine ventje een dag later geboren zou worden. De bevalling ging snel, heel snel en ondanks dat ik 10x op deze manier kan bevallen was het vrij heftig. In een uur van 4cm onsluiting naar volledige persweeën, iets wat ik weg probeerde te drukken, want voor mijn gevoel was dat niet mogelijk. 3 kwartier later kon ik het toch niet houden en kwam de verloskundige binnen, en na een kwartiertje persen kwam Sem in shock, met erg trage hartslag en zonder ademenen ter wereld. Hoewel het grotendeels langs me heen ging moest mijn kleine man gereanimeerd en beademd worden en god zij dank kwam hij vrij snel bij.

De eerste 3 maanden, wat was hij afhankelijk van ons, maar tegelijkertijd een mannetje met een eigen willetje. Hij weigerde zijn flesjes melk en heeft dat tot de 6 maanden vol gehouden. Wat een tijd, wat een frustratie, wat een stress. Maar wat werd hij snel groot en wat was hij snel. Na 3 maanden begon meneer te rollen, met 6,5e maand ging meneer kruipen, met 7,5e maand ging hij voor het eerst zelf staan en vrij snel daarna begon meneer te wandelen langs de meubels. Inmiddels doet hij zo af en toe wat stapjes los, zwaait meneer erop los, doet 'hieper de piep hoera', blaast op een fluitje, geeft dingen aan om ze ook weer in ontvangst te nemen, wijst naar alles wat hij interessant vindt. Ook zijn spraak begint langzaam te komen, papa en mama komt er al heel gericht uit, maar ook aan de vensterbank gaan staan, al kijkend naar buiten en wijzen naar de "oto". Wat ben ik trots op hem, mijn kleine kereltje, mijn clowntje.

Afgelopen donderdag zijn we weer met hem naar het bureau geweest, hij kreeg 2 prikjes, heel even brullen, maar al snel was hij weer rustig. Hij was nu 77 cm en 8800 gram. Wat een kleintje nog! Hij lijkt echt in alles qua uiterlijk op zijn papa, grappig is dat papa werkelijk exact hetzelfde woog en ook exact dezelfde lengte had met 1 jaar. En ik kan me er zorgen over maken, hoe vaak hoor je wel niet dat de kids 10, 11 of zelfs 12 kilo wegen, maar dat ga ik niet meer doen. Ook manlief is een grote volwassen man geworden.... Ennuh, ik weet zelf hoe het is om te veel te wegen, dus laat Sem maar lekker een slanke vent worden (blijven) ;-)!

En nu op naar woensdag, de uitnodigingen zijn 2 weken geleden de deur uit gegaan, de boodschappen zijn gedaan, de cadeau'tjes voor andere kindjes zijn gemaakt, ons cadeau staat klaar, we zijn er klaar voor! Op naar een volgend prachtig jaar, vol nieuwe ontwikkelingen, nieuwe kunstjes, nieuwe leuke dingen en heel veel liefde!

Groetjes, Marjolein en een dikke knuffel van de bijna 1 jarige Sem!