POS (pre operationele screening)

Afgelopen maandag zijn we met Sem naar het ziekenhuis geweest voor een Pre Operationele Screening.

Zoals de meeste van jullie wel weten moet Sem geopereerd worden aan zijn hypospadie (= een urinebuis afwijking; zijn urinebuis loopt niet tot het einde van zijn eikeltje, maar buigt halverwege zijn eikeltje af naar onder; schijnt bij 1 op de 200 a 300 jongens voor te komen, alhoewel ik er zelde iemand over gehoord heb). We wisten direct na de geboorte al dat hij het had, dus verder geen verrassing.

Eerder al waren we bij de uroloog geweest en die heeft ons verteld dat de operatie als volgt gaat; Ze halen zijn voorhuidje weg, checken voor de zekerheid nog een keer of Sem een kromstand in zijn penis heeft (wat een kenmerk schijnt te zijn), maar ze dacht niet dat dat het geval was. Vervolgens wordt zijn urinebuis gecorrigeerd en verlengt doormiddel van een stukje voorhuid. Het schijnt voor zo'n kleine nog best een heftige operatie te zijn, zal ongeveer 2 uur duren (lang!!!!). Hij moet daarna 3 dagen in het ziekenhuis blijven, na 3 dagen halen ze het drukverband van zijn piemeltje af en als dat er goed uit ziet dan mag hij mee naar huis. Wel zal hij dan nog een week een katether (schrijf je dat zo) in zijn urinebuis en blaas krijgen, zodat de urinebuis 'droog' kan helen. Na week mag die er ook uit.

Afijn, bij de POS moesten we eerst bij een verpleegkundige medewerker zijn en namen we een vragen lijst door met vragen als;
- Is je zoon ergens allergisch voor;
- Is je zoon eerder onder narcose geweest;
- Waren er complicaties tijdens zwangerschap en/of bevalling.

Toen we dat doorgesproken hadden moesten we door naar de assistent anesthesist, zij vertelde over wat Sem wel en niet mag voor de operatie. 6 uur van tevoren mag hij geen eten/melk meer. Wel mag hij tot 2 uur voor de operatie nog ranje, thee en appelsap. En vanaf 2 uur vooraf helemaal niets meer.

1 ouder mag mee naar de operatiekamer waar hij op de operatietafel een kapje krijgt wat hem slapende maakt. Ze vertelde dat dat best heftig kan zijn voor een ouder, omdat kindjes niet altijd meewerken (en Sem is een pittige had ze al geconstateerd), dus dat ze soms best even 'hardhandig' te werk moeten gaan. Ook kunnen ogen wegdraaien, geen prettig gezicht dus. Als Sem helemaal goed in slaap is zal hij ook een ruggenprik krijgen, zodat hij niet direct na de operatie vreselijk veel pijn heeft. Brrr, een ruggeprik! Heb het zelf ook weleens gehad, viel me alles mee, maar bij mijn kleine ventje vind ik het toch een beetje eng. Risico's, tja risico's zijn er altijd werd ons verteld, maar toch is dit een routineklus voor ze en doen ze het ALTIJD bij deze operatie. We moeten er dus maar op vertrouwen dat het allemaal goed gaat.

Na de operatie krijgen we te horen hoe het is gegaan en mag 1 ouder direct naar de verkoever kamer, zodat er iemand bij hem is als ie wakker wordt. Als hij goed wakker is en zelf weer wat drinkt etc, mag hij terug naar de verpleeg/kinder afdeling. Dan mogen beide ouders er weer bij. Gelukkig bieden ze 'rooming-in' aan wat wil zeggen dat 1 ouder mag blijven slapen, zodat er 24uur iemand bij hem is. Gelukkig!

We hebben helaas nog geen datum gekregen, Sem staat al sinds juni op de wachtlijst, maar deze schijnt best lang te zijn. Waarschijnlijk wordt het eind september / begin oktober. We krijgen 2 weken van tevoren een een telefoontje en horen dan de datum/tijd. Heb al even naar de polikliniek gebeld met de mededeling dat mocht het allemaal langer gaan duren dat ik niet rond zijn verjaardag de operatie wil. Zijn eerste verjaardag moet een feestje zijn waarop hij zich kiplekker voelt!

Pfff, zie er echt tegenop. Mijn kleine mannetje, onder narcose, kan al janken bij de gedachten. Weet ook niet of ik daar bij wil zijn. Maar ja, Jan is ook een bangerd. Ik heb bij de zwangerschap van Lucas* ooit een vruchtwaterpunctie moeten laten doen (lange naald via je buik, door je baarmoeder om vruchtwater af te tappen), Jan heeft mij toen niet gesteund, durfde het niet aan te zien. Nou ja, ik zal dus wel mee de operatie kamer in moeten. Ach, alles voor mijn ventje! Het is heel gek, maar ben dan zo bang dat hij niet tegen de narcose kan, je hoort weleens van die horrorverhalen dat mensen alles gevoelt hebben etc. Of dat er echt iets misgaat, kan hij dood gaan? Kan mezelf soms helemaal gek maken met die gedachten, stom, moet ik niet doen! Zo bang om mijn allesje kwijt te raken, maar dat zal allemaal wel meevallen (hoop ik!).

En waar ik ook tegenop zie is dat Sem na de operatie niet mag kruipen, staan etc. Hij moet zich rustig houden. Hoe kan je een kind, dat midden in zijn ontwikkeling zit (en in ons geval ook nog eens hyper actief is) nou rustig houden? Wat dat betreft is het misschien wel prettig dat hij zowiezo 3 dagen in het ziekenhuis moet blijven. Beetje hulp is dan denk ik wel welkom. Hopelijk is het in die periode een beetje mooi weer, dat we kunnen gaan wandelen, want dan zit meneertje tenminste ook stil. Oh ja, en kalmeren door een badje zal niet gaan. Mijn kleine man mag een week niet in bad (bleh!).

Nou ja, dit was dus zo'n beetje het verhaal, toch best lekker om het even van me af te schrijven. Jullie horen wel wanneer het plaats gaat vinden.

Knuffels, Marjolein en Sem