Verhaaltje van een situatie die ons ook zou kunnen overkomen.
In de nok van de zolder hebben we een vlierinkje gemaakt, dat zou eens flink moet worden opgeruimd. Dat doen we op zaterdagochtend. De kinderen beloven lief te spelen en ons even niet te storen. Als we net op het zoldertje zijn gekorpen, gaat de bel. Onze oudste van zeven doet open en voordat ik van het laddertje en twee trappen af ben, is de deur weer dicht. 'Wie was dat?' 'Oh, twee mensen van me-hoofd-is-getuige.' 'Wat zeiden ze? ' 'Ze vroegen : zijn papa of mama thuis en ik zei: die zijn er wel, maar ze zitten met zijn tweeën op het kleine zoldertje en ze mogen niet gestoord worden. Toen gingen ze weg.'
Hahahaha, drie keer raden wat ze gedacht hadden.
Al 700 dagen lid. Tjonge waar blijft de tijd. Zit nu heerlijk op te laden in de zon want het ging even allemaal niet zo goed meer. Gelukkig gaat het weer beter en begin ik weer lekkerder in mijn vel te komen. Na deze week nog twee vakantieweken en dan moet ik het weer kunnen redden thuis en op mijn werk. Ben blij dat ik deze ruimte kan nemen. Verder met twee vriendinnen apart een goed gesprek gehad waardoor mijn neus ook weer meer de andere kant op ging staan. Ik heb de afgelopen twee dagen ook extra met mijn man zitten praten via skype. Dat heeft me ook goed gedaan. Straks lekker wat leuk plantgoed voor mijn plantenbakken kopen en de tuin opleuken. Verder ben ik het boek ' het verwend kind-syndroom' aan het lezen. Een aanrader voor elke ouder/opvoeder/leerkracht of hulpverlener.
Oh, en jullie moeten ff bij mijn foto's kijken. We hebben een taartworkshop gedaan en dit was het resultaat. Erg geslaagd. En de taart is gluten-zuivel en suikervrij!
En nu moet ik mijn jongste erop wijzen dat ze niet alleen spelletjes op de laptop mag doen. :)
Jullie ook genieten van het zonnetje he!
reacties (0)