Tijd voor wat nieuwtjes!

Grrr, hier wordt ruzie gemaakt door de jongste twee en daardoor maakte ik een fout waardoor ik alles wat ik al getypt had kwijt ben. Mopperdemopper!!!!

Laat ik maar gewoon beginnen. Mijn man en dochter zijn nu weg voor een fiets. Ze heeft vorige week woensdag een aanrijding gehad met een scooter. De meiden hadden gelukkig niets ernstigs er was alleen flink nog wat blikschade. En broek, tas en schoenen waren kapot. Ze waren flink geschrokken. Toen ik Lisette iets over achten aan de telefoon kreeg, kreeg ze alleen een beknepen 'hallo mam' eruit en toen bleef het stil. Vervolgens kreeg ik de teamleider (van school) aan de telefoon. Ze was erg geschrokken maar had verder niets. Nu kwamen de tranen er echter uit. Pfff, daarna (toen ik had neergelegd) ik ook tranen. Die zitten nog altijd snel hoog hoor. (Zou dat zo blijven?) 's middags heb ik haar opgehaald. Ze bleef echter stug volhouden dat zij van rechts kwam. Maar het meisje reed ook op het fietspad? Hoe dat nou kon???? Dus ik heb het haar laten tekenen. Het meisje kwam op de scooter tegemoet en Lisette sloeg links af. Tja, voor mensen van links kom je idd van rechts. Maar dit meisje kwam tegemoet. Dus dat is niet van rechts. Het kwartje viel en toen voelde ze zich helemaal rot.  We hebben toen maar een mooie witte roos gekocht en ze heeft het kaartje zelf geschreven. De hele middag heeft ze witjes en aangeslagen op de bank gehangen. 's Avonds kwam het meisje met haar vader om de papieren van de verzekering in te vullen. Toen bleek idd dat ze haar hand niet uitgestoken had (wat ik ook al eens met haar had meegemaakt). En ze had haar oordopjes in. Daar was ik 's morgens ook achter gekomen toen ik haar riep om de broodzak op te ruimen. De fiets hadden ze laten staan omdat het spatbord tegen het wiel aan zat. Omdat mijn man in het buitenland was hebben we de fiets even laten staan. Grrrr en toen was hij weg! Ook dat nog!!!! Dus nu houden we een tijdje een bedrag in op haar zak/kleedgeld. Maar oh, wat is het een puber zeg!

Verder gaat het hier goed! We hebben de meiden verteld dat Papa weer op uitzending moet en ze waren heel verdrietig! Vervolgens komt Pepper eraan, springt en legt zijn poot (het is geen pootJE meer) op hun arm en probeert te likken. Prompt kwam er weer een lachje. Dat deed hij bij alle meiden. Zo mooi! Het is echt een scheet van een beest. Hij kan echt al los zonder ons in de kamer blijven. Dus de bench gaat bijna nooit meer dicht. Het enige waar hij echt moeite mee heeft is honden en mensen. En daar lopen er nogal wat van rond hier in Brabant.  Dat is best lastig! De mevrouw van de puppycursus raad dan ook een half slipriempje aan. Dus we gaan de komende tijd het winkelcentrum in om hem flink te laten oefenen met mensen. En we gaan ook hondenplekken opzoeken om hem te leren, naast te blijven. Dus het gaat wel goed komen. Maar oh, hij wordt erg sterk hoor! En groot! Zelfs de dierenarts zei al, dit wordt een flinke! Gelukkig is het echt een heel lief beest! We genieten dus enorm van hem.

Wisten jullie trouwens dat honden kunnen autorijden? Maud kwam laatst bij mij: 'Mamaaa, Pepper is weer aan het autorijden op zijn kussen' :))

Verder hebben we over Maud een gesprek gehad met de logopediste. Ze wordt overvraagd op school. Met name op haar taal ontwikkeling. Dus we zijn met haar wezen zoeken wat de oorzaak misschien zou kunnen zijn. Haar gehoor is ook niet helemaal goed. Ze heeft de eerste jaren van haar leven niet lekker in haar vel gezeten door de gluten (toen zat ze nog niet op dieet) en er waren nog een paar redenen. Ze gaat nu contact opnemen met school om de druk eraf te halen en ze gaat met haar aan de slag. (en met ons) Zodat wij haar werk kunnen ondersteunen thuis. Maar ze is wel een scheet van een kind. Het leuke is, ik zit op de gang te wachten tot ze klaar zijn en dan hoor ik ze regelmatig heel hard lachen. De logopediste zei al, ze daagt me echt uit met grapjes. Het is een heel leuk meisje en dat moet zo blijven!

Verder gaan we volgende week naar Friesland omdat mijn jongste neefje opgedragen wordt in de kerk. Leuk om de familie weer te zien.
In de herfstvakantie hebben we waarschijnlijk een paar dagen lekker met zijn tweetjes dus dan willen we even weg. Misschien naar de eilanden ofzo. Eens kijken of we daar nog wat geld voor hebben.

Oh ja, en ik ben op dieet samen met een collega! Het gaat goed, alleen ben ik wel meer moe. Dus ik moet even kijken of ik wel genoeg binnenkrijg. De eerste halve kilo is eraf. Ik doe wel lekker rustig aan want crash dieten werken toch niet bij mij. Ik moet echt mijn eetgewoonten weer aanpassen. In de loop van het afgelopen jaar ben ik weer flink afgegleden. Ik wil er zeker 10 kilo af. Dan ben ik al blij.

Verder gaat het met mijn vriendin die een hersentumor heeft goed. De tumor was niet gegroeid de afgelopen maanden. Ze vind ook heel veel rust bij Jezus tijdens een epileptische aanval, dus dat is ook heel mooi. De enorme angst is echt weg. En ze heeft nu sinds een week andere medicijnen waardoor ze minder moe is. Maar de echte angst is uit haar ogen weg! Daar ben ik zo dankbaar voor.

Oh ja, en ik ben ook een handeltje begonnen. Eigenlijk meer uit hobby. Ik maak 3D kaarten voor de lol, ontspanning en als afleiding. Nu had ik er zoveel gemaakt dat het veel teveel is voor Tante Wil. Nu hebben mijn collega's er een aantal gekocht. €17 euro verdient. Lisette wist gelijk wat we daarvoor konden kopen. Deel drie van de hongerspelen. Dus die mocht ze zelf halen. Keispannend en ik heb het boek al uit. Mijn collega nummer 3 en Tante Wil gaan de komende dagen ook nog het eea kopen. Zo kan ik dan mijn/onze hobby financieren. Dus mama van de allerliefste zoon.... ik kan het ook! ;).

Tja, en verder heb ik het druk met vanalles. Ik ben zelfs al weer bezig met de kerstliedjes voor de band uitzoeken. Vind ik helemaal niet erg omdat ik erg van kerstmuziek houdt. Door alle drukte heb ik wel wat minder tijd om bb te checken. Dus ik antwoord niet meer op alle blogs, maar wel op gerichte berichtjes!
Liefs, Margreet