Hallo dames en Assalaamu'alaykum akhawaat,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik de tijd nam om een blogje te schrijven. Ik lees wel al jullie dingetjes en reageer als ik er de tijd voor krijg, maar dat is heel weinig, dus mijn excuses daarvoor!
Met de kids hier gaat het goed en zijn gangetje. Het is opeens veel drukker in huis. Het huishouden lijdt eronder. Maar ik heb de afgelopen dagen even goed alles ingehaald om weer op schema te zitten en voornamelijk gewoon wat te kunnen rusten zonder te denken dat ik nog -oh zo veel - moet doen.
Vandaag kreeg kleine Maria haar eerste spuitjes en meskiena ze moest er erg om huilen, maar zodra ik haar vasthield om te troosten was mijn dappere meid alweer stil. Ze was sowieso erg moe en sliep al heel snel als een roos. Ze heeft ook spruw sinds een paar dagen. Ik ben vanmorgen bij de huisarts geweest voor een recept en moest na half 4 bellen of die al klaar ligt, maar het nummer is even niet in gebruik (?!) Ik probeer het later nog eens. Hoop echt dat het snel behandeld wordt, want begin er zelf ook last van te krijgen. Tahoor insha'Allaah. (Moge Allah haar genezen, ameen)
Abdullah, de grote stoere broer is echt nog steeds super lief voor zijn zusje. Met af en toe streken, maar hij bedoelt het niet jaloers. Want mij bijt en slaat hij ook af en toe al voordat Maria er was, dus het is niet iets nieuws. Hij vindt het echt super leuk om de speen in haar mondje te doen, haar vieze luier weg te gooien en tegen haar te praten. Haha, hij kan zelf nog niet veel zeggen, maar brabbelt tegen haar alsof hij in HAAR taal wilt praten, terwijl hij zelf nog niet veel beter kan. Hahaha, het is echt gewoon te schattig om te zien. Alhamdulillaah.
Woordjes van Abdullah nu:
Mama
Aba = Abie (Papa)
Dow = Licht in het Marokkaans
Bal
Ee, tee .. DIE! = 1,2 .. 3!
Nee
Verder kom ik niet, dit was het denk ik haha
Met ons gezinnetje gaat het dus aardig goed alhamdulillaah, we beginnen langzaam onze routine erin te vinden en het is echt super leuk. Ik merk wel dat ik niet genoeg tijd neem voor Maria. Het is echt voeden, verschonen en laten slapen. Af en toe zet ik haar neer om met haar te brabbelen, maar verder niet veel. Ik mis toch wel dat ik bij Abdullah de tijd had om naar hem te staren en ECHT te genieten. Daar lijkt nu geen tijd voor te zijn. Alles gaat maar hop hop, om het maar achter de rug te hebben. Ik denk dat als mijn poppetje straks wat ouder is, ongeveer 4 maanden dat het dan wat meer *genieten* zal zijn. We shall see.
Nou, ik heb even gauw nog eens gebeld naar de huisartsenpraktijk en het receptje staat klaar. Even wachten op meneer Abdullah, als hij is ontwaakt uit zijn middagdutje gaan we even richting de apotheek. Bedankt voor het lezen van mijn blogje weer en tot snel!
<3 Mama van Abdullah en Maria!
reacties (0)