Waar blijft de tijd

Het is al weer bijna 2 jaar geleden dat mijn moeder is overleden, de tijd gaat zo snel. Ik kan het nauwwelijks bevatten. Maar de laatste weken heb ik haar herdacht en dat blijf ik ook nog wel even doen. Kaarsen branden weer dagelijks sinds de geboortedag van onze jongste dochter 5 weken en 3 dagen later, heeft ze haar laatste adem uit geblazen. Op 12-11-2009 de dag dat haar moeder jarig was. Mooier cadeau had ze haar moeder niet kunnen gegeven. weer samen voor de rest van hun leven. Ze had gevraagt of ik mijn vader wilde steuen heb ik gedaan, maar het gata niet meer. Zondag maar weer een gesprek met hem. Ik hoop dat hij het snapt en dat hij luisterd.

Pa geef aandacht aan je klein kinderen en niet aan de oppaskinderen van je nieuwe vriendin. wees een opa voor je kleinkinderen. Luister naar ons hoe we voelen en hoe we denken.
Haar familie is het belangrijkste wat er bestaat, maar wij zijn er ook nog. Bahandel mij als een volwassen vrouw en overleg met ons. Klaag niet dat je we nooit komen. Wanneer ben je thuis, wanneer heb je tijd voor ons. alleen van maandag avond tot donderdag middag dan is het ellen voor en na. Geenf me een rooster wanneer je thuis bent, dna kan ik in plannen om lang te komen, maar verwacht niet dat ik ga schoonmaken. Doe je bij mij ook hniet en ik werk hard zat. je kookt wel voor de kinderen van ellen omdat ze aan het verbouwen zijn, maar zal het nooit eens voor ons doen, als we aan het verven of de tuin aan het doen zijn .

Pa wil je nog leven met ons of alleen met hun.

Ik mis me moeder, ik heb gedaan wat ze vroeg heb hem gesteund dara waar het nodig was, maar hij wil niet meer met ons maar met zijn nieuwe familie.

Ik hoop dat ik zondag tot hem kan door dringen en ik hoop dat zaterdag alleen me pa bij het graf zie en mijn broer en familie die mijn moeder lief hadden.