Kerstcadeautjes met veel emoties

Vandaag eindelijke kerst cadeautjes in gepakt, lagen er al een tijdje.

Het is zo dubbel, normaal deedt ik het als kind zijn samen met mijn moeder later namen we de cadeatjes mee naar me ouders en vierden daar kerst.

Kerst zonder moeder en zonder onze geliefde oma, en de laatste oma in iets meer dan 3 jaar zijn ze hun overgrootoma, bibi de moeder van mijn man en afgelopen november mijn moeder verloren.

Ze hebben nu nog 2 opa's mijn vader en die van mijn man, die zien we eens in de 2 jaar helaas afgelopen herfst niet i.v.m. de ziekte van mijn moeder. Mijn man gaat nu in februari en we hopen straks met herfst weer te gana naar mijn schoonvader.

De kinderen vinden het heerlijk dat de cadeautjes onder boom liggen, heb het idee dat ze de pijn en verdriet door de dagen vergeten. Ze vragen wel vaak mama waarom huil je. Ik kan soms geen antwoord geven meer omdat het me ook vaak over komt. Het lijkt wel of ik nu pas me kraam tranen heb i.p.v. de eerste 4 dagen na de bevalling.

Ja de afgelopen 11 weken waren heftig, maar ik zou ze voor geen goud willen missen.

Ik zal me moeder de komende dagen extra missen maar we gaan er met elkaar een fijne tijd van maken. Dan huilen we maar wat meer, wat geeft dat ze had er gewoon bij moeten zijn maar dat is ze niet. En ze had op het laatst zoveel pijn dat het goed is dat ze er niet meer is. Maar daarom mis ik haar wel heel erg.

Lieve mam ik houd van je en ik weet dat je ergens hierboven over me waakt, de kinderen maken sterretjes voor je omdat ze je missen.

Ooit zien we elkaar weer, ik kom dicht bij je liggen als mijn tijd gekomen is. Dan zijn we weer samen.Maar niet alleen wij we hebben 5 graven bij elkaar en mooier zou het niet kunnen wezen. Je hele gezin samen op 1 begraafplaats aanelkaar gesloten. Beter kunnen we het toch niet wensen.