Spoed-echo en een jubileum

Op maandag presteerde ik het hem een pijnscheut door mijn onder buik te krijgen die me naar adem deed happen en natuurlijk weer doodsbenauwd maakte. Ik kon via de telefoon niet gerustgesteld worden dus 's avonds nog naar de praktijk waar ik een bekertje urine mocht inleveren om blaasontsteking uit te sluiten (uitgesloten) en snel een echo kreeg. Het commentaar van de verloskundige was uiteindelijk: 'Als je 50 kilo had gewogen had je hier nu niet gelegen, dan had de baby je al gerustgesteld.' Junior was zo druk aan het bewegen, dat ze zelfs 6 pogingen moest doen eer ze zijn hartje kon laten horen, want steeds als ze hem had bewoog hij weer weg ... We hebben hem/haar zien gapen ...SMELT ... en hem/haar alle kanten op zien buigen. Ze verzekerde me dat het beslist niet lang zou duren eer ik ondanks mijn overgewicht de baby toch zou voelen (De zenuwen liggen net onder de huid en de vetlaag ligt daar weer onder.) Wel blijkt mijn extra laagje ook een voordeel te hebben de baby ligt nog veiliger ... het is een extra stootkussentje ...woopie ...

En vandaag de dag dat ik exact 18 weken zwanger ben is het feest, mijn schat en ik vieren ons eerste jubileumpje ... een lustrum samen ... Yippie ... en de bekroning op die liefde groeit en breakdanced (nog) ongevoeld onder mijn hart. Maakte vanmorgen weer even een buikfoto en plaatste hem hier, maar ligt het aan mij of word ik dunner ipv dikker?