Zwanger waren we niet alleen....

De laatste weken werd ik zwanger vergezeld door onze poes die ook zwanger was.
Alleen bij hun duurt een zwangerschap geen negen maanden maar negen weken.
Wanneer ze precies gedekt was wisten we niet omdat ze geregeld aan de reldel was buiten.

De kraamhulp overigens pracht mens die de naam joke draagt, vroeg al hoe het met de seop (poes) was, en eigenlijk had ik die nog niet gezien die ochtend, dus gaf hierop het al niet wetende antwoord.
We lopen naar boven met Shania en die in bad gaat en Shira die op bed gaat.

Ineens staat de poes naast me, en Joke zegt poes zonder kittens in haar buik, en ik kijk naar me aanzienlijk afgeslankte seop, en kijk in het rond waar zijn die kittens dan, we duiken de garage in waar ze altijd s’nachts slaapt om het leven van onze grasparkiet te waarborgen, vinden niks, en mijn slanke katje heeft duidelijk honger en zit op haar gemak der bakje brokken op te eten.

Ik bel sibbele om te vragen of hij misschien de seop smorgens binnen had gelaten, want dan zouden de kittens buiten liggen, Sib meende dat ze binnen was die nacht dus moesten de kittens ook binnen zijn.
Dan maar onder het bed kijken, gelukkig liggen daar maar drie doosjes en een zak onder, dus Joke vind de kleintjes al heel snel..

Vijf stuks in goede gezondheid inmiddels is onze seop-mamma ook al weer boven en we maken snel een kraambed voor de kers verse mamma en haar baby”s.
Inmiddels zijn de kleintjes al weer een paar dagen, en hebben tot nu toe allemaal al een nieuw baasje waar ze straks als ze sterk en oud genoeg zijn naar toe mogen…’

de omslag :

Bij het naar bed brengen van Shira hoor ik 1 van de kittens continu schreeuwen dus ik ga toch maar even kijken, ik zie de vijf kittens liggen, waarvan 1 wel in een vreemde houding, enne waar is mamma poes ? het raam staat open dus ik denk oke ! die is via het dakterras naar beneden gegaan om te eten, maar haar bakje staat onaangeroerd in de keuken !! waar is die poes nu, want die kittens gillen erop los, de kitten in de vreemde houding heb ik opgepakt en die voelt heel koud, ik wrijf het warm en leg het ja let op....

tussen me borsten in, daar is het warm, ik maak 2 kruiken warm en leg die in het mandje bij de kittens, ik maak wat friso voeding klaar en geef de kittens met de hand wat te drinken, ik maak me zorgen waar is mamma !! ik vraag Roberto de omgeving na te zoeken, en ik ga wandelen met de meiden in de hoop de poes te vinden, ik moet die middag met Roberto naar het ziekenhuis ivm met een gebroken elleboog.

als ik thuis kom is de kitten die ik vanmorgen nog van de dood had gered zo achteruit gegaan dat dit geen tweede keer meer lukte, de kitten is overleden ( g....domme)

We brengen de kittens naar de poes van me zus die 3 weken eerder kittens heeft gekregen, met open poten omarmt ze met liefde de vier kittens, en verjaag zelfs haar eigen eigenwijse wandelende schattige kittens. om even de kleintjes te verzorgen, me nichtje belt de dag later, kitten twee is overleden, en daarna overlijdt ook nr 3 dus nog 2 kittens..... en nog steeds geen mamma te bekennen, ik denk dat de drie kleine kittens, mamma al hebben gevonden in de poezenhemel.....

want de hoop dat ze nog leeft en terug komt heb ik al opgegeven...