afgelopen vrijdag een basis controle umcg, en bij binnenkomst zag ik al een bekende naam staan die dienstdoende was bij kamer 19, phoe eindelijk een bekend gezicht, een academisch ziekenhuis heeft zo zijn kunde maar zeker ook zijn onkunde en dat is menselijkheid...
we zijn inmiddels beland in reis nr 28, en heb voor de basis controle nu een concult of 6 gehad, maar steeds kregen we andere artsen, en dat is niet altijd even fijn, steeds uitleggen wat eigenlijk al in het dossier staat, en dan leer je zo arts ook niet kennen, dan al dat de arts de patient kent enkel uit een dossier.
Aangezien ze bij mij wel een ochtend nodig hebben om het dossier te hebben gelezen, zijn de de kern allang vergeten als ik tegenover ze aan tafel zit, en dan krijg je soms ook nog eens een arts die gewoon niet lekker loopt zoals de vorige keer waarin een patient al te laat was voor haar eigen concult en alsnog op mijn keurige optijd zittende wachten, laat zitten en eerst met degene aan de slag gaat die dus gewoon te laat was... grrrr.
En soms kan ik me mateloos irriteren aan het gebedwetende van sommige artsen, der zitten artsen bij die net hun pamperstriemen verliezen zo jong ze zijn, welliswaar zijn ontmaagd maar dan al helemaal totaal geen idee hebben, wat er hoe er van alles gebeurd met ons zwangere, daar is ook niks mis mee, behalven als zo arts op bepaalde argumenten een beetje wazig reageerd simpel om het feit omdat dit niet in de theorie boeken stond, en dan voel je soms best even je bloed gaan koken als je daar met je vijfde zwangerschap je verhaal doet.
en niet blij bent als ze de bloeddruk 50/90 meten, en zegt daar ben ik niet zo blij mee, wil je dit nogmaals overdoen, met een pruillip wordt dit over gedaan om gelukkig uit te komen met een uitslag van 77/118 lijkt iets beter meende ik zo.
Dus we hadden nu een bekend gezicht van ons eerste bezoek, een welliswaar jonge vrouw maar wel 1 met gevoel, en weet dat de theorie een naslag is en geen feit, ze had in me dossier me opstandige gedrag al gelezen van de concult hiervoor (hihih)
Maar ze maakte alles weer goed, de kleine buikbewoner weer gezien, mooi hangend voor de uitgang (toevallig) want de kleine kan nog alle kanten op, met een minigewicht van een kilo.
en me incontinetie, bekkeninstabiliteit, me zuurbranden, en de mega vele harde buiken nemen we gewoon voor lief, we feliciteren ons zelf met de inloop van de 29e week, nog een week en dan gaan we aftellen van 10 tot 0 weken.
we zullen bevallen in het umcg, maar ja welke arts we krijgen is en blijft een gok, en eerlijk gezegd zie ik daar wel tegen op....
reacties (0)