Nekplooimeting

Woensdag 26 november, we gaan vroeg uit de veren, de jongens op weg helpen naar school, en dan aankleden en richting groningen. om 11:00 hebben we een intake afspraak met de gynaecoloog, een jonge vlotte meid die van aanpakken weet stelt zich voor al 1 van de artsen in opleiding, fanatiek had ze voor zover mogelijk de voorgeschiedenis gelezen en was goed voorbereidt, dat stelt ons gerust van de begeleiding in het ziekenhuis in sneek met de gynaecoloog was niet zo goed bevallen.

5 artsen per team, 1 van de verloskundige stelt zich ook voor, een prachtmens ( die mag wel aanwezig zijn tijdens de bevalling ) de afspraken worden op elkaar afgestemd, we nemen nog een kijkje bij ons kleine wondertje, die het druk heeft met baantjes te trekken ( wordt zwemmer denk )de kleine reus zwemt tijdens ons bezoek rustig in het rond, en alles lijkt er goed uit te zien.

Nogmaals wordt ons gevraagd of we zeker weten geen Vtest te willen, waar wij aangeven eerst in alle rust de combitest af te wachten, en dan eventueel indien nodig verdere onderzoeken willen. Je kan dan merken dat dit in een academisch ziekenhuis dan toch ander beleidt gevoerd wordt dan in een regionaal ziekenhuis.

13:30 tijd voor het nekplooi onderzoek, nu breekt het zweet me toch lichtelijk uit, en wordt wat nerveus en ga twijfelen aan mijn eigen beleidt. In de minuten die volgens twijfel ik ineens aan alles, moet ik dan toch niet een Vtest doen,? straks krijgt ze geen goede locatie.... phoe wat kan een mens een hoop bedenken in een paar minuten, die wel uren leken. Onze kleine reus was nog niet klaar met zwemmen, en zwaait onderwijl is onze richting uit, probleem dat deze kleine reus zo beweegt dat ze de locatie niet kan vastleggen, na 25 min, volgen wij het handje wat richting mond verdwijnt, en stopt de kleine de duim in de mond, zo komt er een klein moment, en deze kan de arts dan ook vastleggen, hebbes zegt ze

Als ik van tafel afkomt loop ik wat nerveus in het rond, en zie de uitdraai uit het apparaat komen, op dat moment kan je een speld horen vallen, PRACHTIG zeg ze, en ik durf weer adem te halen.

uitslag nekplooi * bloedtest*leeftijd* gewicht* zwangerschapsduur dikte 1,6 _ totaal-- 1:939 deze uitslag pakt nog gunstiger uit dan bij shania die in december 2 jaar wordt.

De arts zegt volgens de uitslag is er geen reden voor vervolgonderzoek, maar dat recht heb je wel, ik zeg zonder te twijfelen, met deze uitslag is de kans op het krijgen van een bijzonder kindje kleiner dan een miskraam bij vervolg onderzoek, wat heb ik aan een goeie uitslag, en ons klein wondertje niet meer bij me te dragen.

Het is goed zo, screening is hierbij afgerond.

met drie foto*s rijker gaan we na 5 uur richting de auto, en rijden we mijn zus, pake en beppe om hun het goede nieuws te vertellen.

dag klein wondertje, tot de volgende keer