Verdrietig

zeer verdrietig, de titel zegt het al. heb het idee dat ik deze week klap op klap krijg en moet het even kwijt.

afgelopen dinsdag is mijn (stief)schoonvader overleden, hij was pas 64jaar maar had een zeer slecht hart. we zagen het de laatste tijd wel aankomen maar toch is het dan alsnog plotseling gegaan. hij was zaterdags op de intensiefcare beland met hartfalen/veel te veel vocht in zijn lijf en een bijkomende longontsteking. zondags mocht hij al weer naar de hartbewaking en dachten we dat het beter werd, helaas helaas. zijn nieren, lever en andere organen stopten er 1 voor 1 mee en ook bleken zijn longen vol vocht te zitten. zijn  lijf was op en ook mentaal was hij op, hij wilde niet meer (heeft in de afgelopen 2.5 jaar al zo vaak in het ziekenhuis gelegen omdat zijn icd afging = kastje die het hart inwendig reanimeert). hij heeft ons dinsdags allemaal bij elkaar geroepen en met het volle verstand afscheid van ons genomen. daarna zijn zijn icd en zuurstof masker (onder hoge druk werd er zuurstof in de longen geperst) uitgezet. 2 uur daarna is hij in het bijzijn van zijn naaste familie gestorven.......................en morgen hebben we de crematie............het is zo zwaar hij was ons zo lief...........

en bovenop dit alles hoorden we gisteren (maandag) dat afgelopen zondag een meisje van 9 maanden oud bij ons in de straat is overleden.............................we kenden haar ouders en haar (onze straat is vrij close) ze was maar 3 maandjes jonger dan onze robin en zaten op het zelfde kdv. wat heb ik zitten trillen en huilen dit was niet wat ik nu wilde horen deze week (en nooit) ...........9 maanden oud, ging naar het ziekenhuis vanwege diaree en waarschijnlijke uitdroging maar toen ging haar buikje opzetten, ze is nog geopereerd en daar kwam ze goed uit maar is helaas daarna toch nog gestorven, de dokters staan voor een raadsel en weten het ook niet. maar wat een verdriet, het was hun eerste kindje en de wereld staat stil voor hun, voor hun hoeft het even niet meer.............................en voor ons..................het brengt zoveel verdriet bovenop je verdriet, je wil er niet aan denken maar telkens moet je.....................................................

francis

zie dat mijn stemming nog op ok staat maar dat is het niet, het is perongeluk niet gewijzigd door mij.........