hallo bb-dames
al een tijdje niets meer van me laten horen of iets geschreven maar dit alles is ivm een minder leuke rede. ik voelde me al een tijdje misselijk en dat is 2 weekende terug geescalleerd. ik werd steeds misselijker en beroerder en kon letterlijk niets meer binnenhouden. ik had al contact opgenomen met de huisarts en de huisartsenpost maar deze weten het aan mijn prille zwangerschap. toen mijn lieve mama 's maandags binnenkwam schrok ze enorm, zo had ze me nog nooit gezien, ook niet tijdens mijn vorige zwangerschap. ook zij heeft 's avonds nog van alles geprobeerd via de huisartsenpost maar werd met hetzelfde afgescheept. de volgende dag heeft ze zelf mijn huisarts gebeld en gevraagd hoelang we dit moesten afwachten. na veel aandringen van haar kant mocht ze uiteindelijk een plasje komen brengen voor onderzoek. na veel proberen heb ik er toen nog een klein beetje kunnen uitpersen. een half uurtje later belde de huisarts me al terug, ik moest met spoed naar het ziekenhuis waar een bed en een gynacoloog me op stonden te wachten. ik had veel te veel afvalstoffen in mijn urine zitten en moest voor onderzoek en dagje en een nachtje worden opgenomen. in het ziekenhuis aangekomen kreeg ik een echo deze was gelukkig goed een mooi vruchtje met een hartslag en een mooie dooierzak. hoever ik precies ben was nog niet echt goed vast te stellen. verden kon hij me meedelen dat ik wel een paar dagen zou worden opgenomen ipv 1 nachtje. na een aantal onderzoeken bleek dat de afvalstoffen in mijn urine echt veel te veel was en dat ik zo uitgedroogt was dat mijn nieren nog amper werkten ook mijn kaliumgehalte in mijn bloed was veel te laag wat niet goed was voor moeder en kind (kalium zorgt dat je hart blijft pompen). ik werd dinsdags meteen aan een infuus gelegt met nacl met vit.b en glucose met kalium. in totaal kreeg ik 3 liter vocht per infuus per dag. vrijdags waren alle waarden pas weer zo goed dat het infuus eraf mocht, maar omdat ze wilden kijken of alles goed bleef zonder infuus mocht ik pas afgelopen dinsdag naar huis. ik heb nu medicatie meegekregen naar huis tegen de misselijkheid maar helaas onderdrukt dat alleen de scherpe kanten. dus moet ik nu veel rusten lekker plat blijven liggen. verder heb ik het ziekenhuis moeten beloven dat zodra ik weer alles eruit gooi ik meteen bel voor een nieuwe opname. hopelijk is dit niet nodig en gaat en vanaf nu elke week ietsjes beter en kan ik lekker thuis blijven en straks lekker gaan genieten van het hummeltje in mijn buik.
het is al met al best een lang verhaal geworden en ik ga de komende dagen al jullie berichtjes op mijn gemak lezen en beantwoorden......................dikke kus frens
reacties (0)