Bevallings verhaal
Hallo..... hier eindelijk na 3 maanden mijn bevallings verhaal ( schaam schaam....)
Ik was ooo zo bang dat ik met kerst zou bevallen.....Maar gelukkig had ik tweede kerstdag nog helemaal niks!!! Lekker gegourmet... S´nachts rond een uufr of 3:30 kreeg ik opeens krampen en die bleven maar komen en best snel op elkaar dus ben ik ze maar gaan opschrijven. Ze kwamen om de 6 min en dan weer om de 3 min en ze deden echt pijn en moest ze ook echt weg puffen. Leo mijn vriend lag gewoon te slapen en die wilde ik ook niet wakker maken want die moest om 5 uur op om te gaan werken, Hij werd om 4:30 wakker door mij en zei dat ik de vk moest bellen maar ik zei dat ik dat niet wilde want stel je voor het is niks, dan heb ik haar voor niks wakker gebeld...... Maar om 5uur heb ik toch gebeld en ze was er om 5:15 Eerst keek ze mijn weeen even aan ( die dus toen dus een stuk minder heftig waren geworden....) Toen ging ze voelen of ik al ontsluiting had maar dat was dus maar 1 cm..........................................................Ik balen want ze zei dat het nog dagen kon duren maar dat het dus ook zomaar die dag nog geboren kon worden....
Ze zei in ieder geval wel dat Leo beter niet kon gaan werken en dat ze me om 14:30 zou strippen maar dat dat maar bij heel weinig vrouwen werkt....
Nou zij ging weer weg en rond 9 uur had ik nog maar 3 weetjes in een uur......
Eindelijk 14:30 de weeen waren al weer wat meer geworden en de vk ging me strippen. Toen we weer naar de auto liepen kreeg ik mijn eerste wee...Ik had al lang in gedachte om een pop voor Lara te kopen want Lara heeft de hele zwangerschap geroepen dat zij ook zwanger was en zo kon Juna haar die pop geven.Dus na die wee zeg ik tegen Leo "kom we moeten even langs de speelgoed winkel" En onderweg nog 2 weeen en de winkel is op 2 min afstand van de vk. Ik wil uit de auto stappen en weer een heftige wee! Leo zei dat ik weer moest instappen en die pop maar moest vergeten maar ik zei natuurlijk van niet! Ik moest en zou een pop kopen! Dus huo die winkel in. Daar nog 2 weeen gehad en echt heftige!!!! Toen zijn we Lara op gaan halen bij mijn zus (Lara zou daar naartoe gaan als ik zou gaan bevallen) Ik had bij mijn zus ook weer 2 heftige ween en dat allemaal in 1 uurtje... mijn zus zei dat ik Lara beter daar kon laten en de vk zo snel mogelijk bellen... Maar nee, mama is eigenwijs en wilde Lara nog even mee naar huis nemen want die moest haar middag dutje nog doen. Onderweg naar de auto weer heftige wee.....Thuis hup zelf Lara met veel moeite in bed gelegt ( Ik wilde dat allemaal zelf nog doen) En eenmaal beneden stort ik in van emotie en pijn....De weeen bleven maar komen en ik kon nog niet eens meer rechtop staan.....Dus toen toch de vk maar gebeld en die was er zo....Ook mijn moeder en nichtje gebeld want die zouden bij mijn waterbevalling thuis zijn....... Toen de vk er was keek ze mijn weeen even aan en zei tegen Leo dat hij het bad vol moest laten lopen en ze ging mijn vliezen breken want ik had al 4 cm! Eenmaal mijn vliezen gebroken zag ze dat de beeb in het vruchtwater gepoept had en ik moest accuut naar het ziekenhuis! Ik huilen want tja Lara lag in bed en was bang dat ze paniek zou mee krijgen en straks niet zou snappen dat mama niet thuis was maar tante en mijn moeder was er nog niet en iemand moest mijn zus nog bellen om op Lara te passen.......Nou mijn moeder is bij mij thuis gebleven totdat mijn zus er was om Lara op te vangen en wij hup in volle vaart naar het ziekenhuis.....Ik helemaal emotioneel want oh zouden mama en mijn nicht wel op tijd zijn voor de bevalling en daar ging mijn droom om in bad te bevallen en zou alles wel goed zijn met de beeb.....
Eenmaal om 17:00 in het ziekenhuis aangekomen, kleren uit want waren zeik nat en die ween bleven maar komen........ OOOhhhwww wat waren die erg!!!! Eindelijk kwamen mama en nichtje en Leo mocht geen seconde bij me weg want had hem echt nodig om de weeen op te vangen!!!! Ik heb nog om een ruggeprik gevraagt maar dat ging nmiet meer want ik was al te ver maar mocht wel aan het infuus met morfine maar ze wisten niet of dat op den duur negative effect op de baby kon hebben dus wilde ik het niet. Ik heb gegild om een keizersnee gegild dat ze de baby er maar uit moesten trekken als ze er maar zo snel mogelijk uit kwam hahaha! Om de ween beter op te vangen hebben ze me nog even onder de douche gezet en dat hielp wel wat! Toen ik terug liep naar het bed zei ik dat ik moest poepen ( dat gevoel had ik en wist zeker dat het hoofdje er aan kwam!!!) maar ze zeiden dat dat niet kon want ik had nog maar 8 cm...Ikke boos en zei dat ik echt moest persen en ja hoor ik had gelijk ik had gewoon al 10 cm ontsluiting! Nou uiteindelijk was het hoofdje er uit en ineens hoorde ik iedereen in code taal roepen en de gyneacoloog werd gehaald en verpleegster en mijn moeder keer me aan en schudde half huilend met haar hoofd (met andere woorden dat ze dacht dat Juna het niet ging halen) en ineens werden mijn benen in mijn nek gelegd en kwamen ze met zijn drieen letterlijk met ellebogen en knieen op mijn buik drukken en springen....Ik wist totaal niet wat er aan de hand was maar ik moest door gaan met persen..........en toen floepte ze er uit!!!! Gelukkig was alles meteen goed met Juna en kreeg een 10 !!!! Ze zat vast met haar schouder omdat ze zo lang was! Ze kon er gewoon niet doorheen maar moest er natuurlijk zo sn el mogelijk uit! Nou alles goed met Juna maar toen bleek ik veel bloedverlies te hebben toen de placenta er uit kwam en ik moest meteen aan het infuus en kreeg een catheter..............Nou uiteindelijk was alles goed en mochten we ons meisje bewonderen!!!Zo mooi en ook weer net als Lara meteen zo allert!!! Meteen aan de borst gelegt en dat ging goed! We moesten wel een nachtje blijven en gelukkig mocht papa ook daar slapen! De volgende dag is Çeo Lara gaan halen om haar nieuwe zusje te komen bewonderen. Ik was zoooo bang dat ze jaloers zou zijn en niks van Juna zou willen weten maar het was totaal het omgekeerde! Ze kwam meteen bij ons op bed zitten en wilde haar vasthouden en gaf haar heel veel kusjes!!!! Ooooh dat was zoooo lief!!!! En Lara is nog steeds heel lief voor haar zusje en helpt mama heel goed mee!!!!
Juna is 27 dec. 2011 geboren om 20:29 en was 4255gram en 55cm lang!!!!
Toch nog best wel een lang verhaal geworden!
P.s. Ik had een bevallingsbad gekocht maar daar kon ik dus helaas niet in bevallen maar Leo heeft dat bad na 1 week midden in de huiskamer gezet, gevuld en is samen met Lara lekker gaan zwemmen ahahhaahhaha!
Ow ja...ik hoop dat Leonardo er niet achter komt dat ik deze foto op internet heb gezet!!!! Hahhah!
Papa en mama zijn heel trots op onze lieve meiden!!!!!!!
Liefs xxxjes van ons!!!!
reacties (0)