De eerste symptomen zwangerschap

Mijn hele leven ben ik al gefasineerd door 'zwangerschap'. Ik zocht op internet naar verhalen van vrouwen die zwanger waren. Ik wilde weten wat in hen omging, hoe het zou voelen en hoe het zou zijn. Op school keek ik uit naar mijn diploma's, want daarna zou ik eindelijk zwanger kunnen worden! Maar het liep anders. Ik studeerde door en ging werken. Ook mijn vriend was er nog lang niet aan toe. Niet zwanger op mijn 24e of 26e. Ik moest geduld hebben. Toen we vorig jaar gingen trouwen heb ik mijn man eindelijk zover gekregen. Hoe spannend hij het ook vond, we zouden er voor gaan! Jaren heb ik er op gewacht en op het moment dat het kon komen, kwam die zwangerschap maar niet. Net op het moment dat we naar de gynaecoloog zouden stappen, stond daar een tweede streep op de test. En wat zijn wij nu gelukkig! Een week voor mijn 30e verjaardag toch nog zwanger. Mijn wens komt uit!

Omdat ik een jaar lang ongeveer internet heb afgezocht naar de eerste zwangerschapskwaaltjes, om me ook maar ergens aan vast te kunnen houden en om hoop te creëeren, zet ik ook mijn eerste kwaaltjes voor jullie hier op het internet.

Week 3: stijve tepels, slechter slapen.
Week 4: Geen puistjes en huilbuien. (wat ik normaal wel krijg bij een naderende menstruatie) Borsten voelen zwaarder aan, onrustige nachten, beter ruiken.
Week 5: Slecht slapen, zware borsten, opruim- en schoonmaaktik, honger maar niet weten waar je trek in hebt. Geen zin in brood. Beetje weeïg op de maag. Erg gevoelig voor geurtjes!

Oh ja, en voor de vrouwen die willen weten hoe het voelt om een positieve test te hebben: Ik voel me vooral heel dankbaar. Ik kijk naar alles uit! Ik kijk uit naar het vertellen, de babykamer, de
zwangerschapscursus, de positiejurkjes, mijn dikke buik, de bevalling
en vooral het kind. Ik heb zo'n voorgevoel dat het een meisje zal zijn. Maar soms vind ik het nog steeds moeilijk te geloven omdat ik me verder prima voel en niet veel klachten heb. En uiteraard ook nog geen buik, dus hoe reëel is het? Ik verwacht nog elke toiletbeurt dat ik ongesteld word. Ben een beetje angstig dat het mis zal gaan. Maar ergens weet ik ook dat dit wel goed komt.  Er is iemand die heeft ons als ouders uitgezocht. En ik zal er alles aan doen om een goede ouder te zijn. God, wat hou ik al van dit kind!

x Floor