Daar gaan we! Nr 2

Voor het eerst een blog. Waarom? Omdat ik het graag wil opschrijven haha. De kogel is door de kerk, de spiraal er uit. We gaan voor nr 2!

mijn eerste zwangerschap ging niet van een leien dakje, helaas een prenatale depressie, welke vervolgens doorging in postnatale depressie. Onze dochter is ondertussen al weer een tijdje 2 jaar. En stiekem begon het te kriebelen. Met mijn vorige zwangerschap in mijn hoofd, en natuurlijk ook bij mijn partner, vond en vind ik dit toch een nóg spannender avontuur dan vorige keer. Ik heb afgelopen tijd een gesprek gehad met de psychiater (zelfde als tijdens mijn zwangerschap), mijn huisarts waar ik al jarenlang een zeer goede band mee heb, en de psycholoog. En ondanks dat ik niemand natuurlijk officieel om toestemming hoef te vragen, zien zij alle drie niet in waarom ik niet dit nieuwe avontuur in zou springen! Voelt stiekem toch als een soort van goedkeuring ofzo. Toen mijn huisarts van de week mijn spiraal verwijderde wenste me alvast veel plezier en succes. Zodra ik zwanger ben word ik direct naar de PoP-poli doorverwezen. Better be safe! 

Ja, ik vind het enorm spannend. En dit keer niet het traject van zwanger worden, zoals de eerste keer wel zeker zo was! Ik denk nu (nog) niet aan ovulatietesten, geplande seks, het zou wel erg fijn zijn als het deze maand lukt. Ik denk oprecht; we zien het de komende 12 maanden wel! En die rust in mijn hoofd doet me goed :) wel vind ik het heel spannend wanneer het zo ver is. Kom ik weer in dezelfde shit als vorige keer? Maar: ik heb een hoop geleerd de afgelopen jaren! En heb zeer goede en fijne mensen om mij heen. Dus: bring it on! Ik voel dat ik er klaar voor ben 😀