Postpartum depressie

Ik voelde mezelf al een aantal maanden steeds meer wegglijden.. Was mezelf niet meer en kon me ook niet echt tot dingen toe zetten.. Begon me meer aftezonderen van vrienden om me heen.. Voel me ontzettend eenzaam en leeg..
Afgelopen zondag barste ik weer zomaar in woede uit tegen me man(gebeurde de laatste tijd meer) en eigenlijk om niets.. En zondag was mijn man het dus zat, die wilde dus hoog nodig met me praten, en dat hebben we dus ook gedaan.. Hij vermoede al enige tijd dat ik misschien last kon hebben van een depressie(zelf begon het bij mij ook al te dagen dat dat eens zo kon zijn). Dus besloten we om naar de huisarts te gaan. Meteen Maandag(gister) gebeld en kon die zelfde dag nog terecht. Vond het doodeng maar gelukkig ging mijn man met me mee.. En ja hoor, ik heb duidelijk de syntomen.. Krijg nu anti depresiva. Ben er een beetje huiverig voor, zijn behoorlijke medicijnen die invloed hebben op je hele gestel.. Maar wat moet dat moet..

Ben er best van geschrokken, maar ben nu wel blij dat ik weet dat het een ziekte is en niet iets wat ik me inbeeld. En gelukkig is er wat aan te doen. De eerste stap was het moeilijkst, naar de huisarts toe gaan. Nu moet het alleen maar beter gaan..

Heb ik weer..

503 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • Debber

    Ik lees net je blog en ik moet zeggen dat ik me hier zo ontzettend in herken. Sterker nog; ik sms net naar mijn man letterlijk de tekst 'ik voel me eenzaam en leeg'. Helaas reageert hij hier helemaal niet op. Ik weet eigenlijk niet goed meer wat te doen en zou graag samen met hem willen werken aan herstel. Ook ben ik huiverig voor de zware medicijnen omdat ik heb meegemaakt dat iemand compleet veranderde. Hoe heb jij dat ervaren?

  • as81

    Klinkt onwijs bekend... Alleen ben ik nooit naar de HA geweest, maar heb ik Teunisbloemolie capsules in huis gehaald. Slik het nu een week en ik voel me al iets beter.
    Maar die wisselende stemmingen zijn alles behalve leuk!
    Heb een kraamdepressie gehad na de geboorte va mijn meisje 14 mnd terug, maar écht de oude ben ik nooit meer geworden..

  • MamJDJ

    Jee wat rot voor jullie zeg, goed dat je er wat aan gaat doen. En het heeft tijd nodig dus heb geduld met jezelf en wees lief voor jezelf en je omgeving. Het komt bij iedereen uit eindelijk weer goed daar zal jij geen uitzondering in zijn, sterkte. En dapper dat je er een blog overschrijft zo kunnen andere je misschien steunen. Wel toevallig dat je precies een jaar geleden melde dat jullie zoontje was geboren. Nog gefeliciteerd met zijn eerste verjaardag. Hoop dat het snel iets beter mag gaan. Groetjes, Ana

  • DanielleKlaver

    Ik weet hoe je je voelt. Ik heb het zelf meegemaakt na de bevalling van mijn eerste, maar wilde er niet aan..... Achteraf is de diagnose gesteld door een psychologe. Als je wilt praten weet je mij te vinden.
    Sterkte, en het komt allemaal goed. Het heeft alleen tijd nodig.
    knuffels van Danielle

  • eva1978

    Sterkte de komende tijd!
    Liefs Eva

  • ecbayhan

    komt inderdaad wel helemaal goed weer meid!!! heel veel sterkte!!!!