Woensdag 7 mei had ik een afspraak bij de vk, die ik liever niet had gehad, want ik was dus al over de 40 weken....ik was er helemaal klaar mee (al 3 weken) haha en vroeg of ze niet toch even wilde checken of er al wat gaande was, omdat ik al 2 dagen last had van voorweeen. Maar nee kreeg weer het antwoord, nee dat heeft toch geen zin, het zegt allemaal niks....ik baalde!! Mn bloeddruk was ook nog eens te hoog (mn onderdruk was ineens 90, andere keren altijd netjes) dus urine laten controleren op eiwitten, dit zat er gelukkig niet in. even wegen, toch maar 14 kilo aangekomen, daar was ik wel blij mee. met 40.2wk. Daarna maar weer naar huis en verder wachten.
Tot dat ik savonds rond 19u ineens weeen begon te krijgen, eerst liet ik het even gaan een half uurtje...maar om 19.30u ben ik gaan klokken met mijn weeentimer, dit heb ik 90 min gedaan en mijn weeen kwamen toch echt elke 5 min of sneller en hielden ook genmiddeld 1 minuut aan, dus VK bellen, toen ze kwam had ik 3,5cm ontsluiting, dus het was nu echt begonnen.
Toen kreeg ik de vraag, wil je naar het ziekenhuis of niet...tja ik heb steeds gezegt ik wil in het ziekenhuis...maar nu wist ik het ff niet meer. Ik ging onder de douche, daar ving ik mijn weeen heel fijn op, terwijl ik normaal niet eens kon ontspannen onder de douche, maar nu was het fijn. Toen ik er weer onderuit kwam had ik nog een uurtje de tijd om te beslissen om alsnog naar het ziekenhuis te gaan. De ontsluiting ging helaas niet echt snel, maar het voelde thuis allemaal zo prettig en ontspannen (voor zover dat kon haha) dat ik toch heb besloten thuis te blijven, ik heb voornamelijk beneden op de bank, boven op de stoel, in de douche en hangend op de bedrand mijn weeen opgevangen, om 00.26u heeft de vk mijn vliezen gebroken, daarna werden de weeen heftiger, deze keer had ik goede weeen uit mezelf dit heb ik bij Glenn niet gehad. Dus dat was natuurlijk mooi. Maar de weeen deden echt heel veel pijn, en het schoot niet echt op, na een tijdje moest ik op bed liggen en toen bleek dat Miley haar hoofdje was scheef lag en daardoor niet goed naar beneden werd gedrukt, hierdoor ging de ontsluiting zo traag en deed het zo'n pijn. ik moest op mijn zij gaan liggen, OH MY GOD hoeveel pijn kan je hebben, dit was echt verschrikkelijk! maar het hielp wel, haar hoofd draaide toch, was dit niet gebeurd dat had ik alsnog naar het ziekenhuis gemoeten....toen kreeg ik persdrang op mn zij maar ik mocht nog niet mee persen.....tja dat zal wel maar het gebeurde toch iets....oooh die golven in mn buik en dan niet mogen persen...brrrr. Toen mocht ik eindelijk persen om 04.28u dit ging opzich goed....super pijnlijk maar ja wat moet dat moet....alleen door de pijn begon ik verkeerd te ademen waardoor Miley haar hartslag daalde, dus ik moest een perswee wegpuffen!! OOOH dat kan toch niet?? nou wel dus, gelukkig hielp het en werd haar hartslag weer hoger, dus ik kon weer verder persen, ik heb echt al mijn kracht gegeven, maar moest 2x wachten op een wee terwijl haar hoofd er al half uit was AUW!!! Nou ik kan jullie zeggen, het paste ook maar net, pfffff ik heb het op foto's terug gezien, mijn hemel, het is gelukt, maar nooit meer haha tis klaar nu ;-) Miley is om 04.51u geboren, alleen daarna was het wachten op de placenta die niet wilde komen, weer op t punt gestaan om alsnog naar het ziekenhuis te gaan, ik kreeg een spuit met dubbele dosis in mn been om mijn baarmoeder samen te laten trekken, dit ging heel langzaam, uiteindelijk kwam om 05.09u alsnog de placenta eruit. daarna heeft ze nog 2x heel hard op mijn buik gedrukt om te kijken of alles eruit was AUW! 1x kwam er idd een groot stolsol uit. halverwege heb ik ook nog een catheter gehad...dat deed deze keer wat meer pijn als bij Glenn maar goed, het moest blijkbaar. Toen dat allemaal achter de rug was, moest er ook nog gehecht worden.......Helaas....Dat duurde ook nog wel ff, ben flink toegetakeld. Maar daar hebben we wel een heel mooi tevreden meisje voor terug!! :-D
Miley woog 3785 gram 52cm lang en haar hoofdomtrek was 35 cm....Geboren op 8 mei
Vandaag is ze precies 1 week oud, en weegt ze 3755 gram en alles gaat super!
Ik heb een heerlijke kraamweek gehad, ben goed verwend door de kraamverzorgster, ik kende haar al, want 9 jaar geleden heeft ze mij begeleid in een gezin toen ik stage liep in de kraamzorg, dus had haar weer opgegeven als voorkeur, en deze keer is het gelukt, erg leuk!
reacties (0)