Pffff ik ben het zat. (38.3wk)
Ik ben er echt helemaal klaar mee, ik heb al weken lang behoorlijk veel/lange harde buiken, de ene dag meer dan de andere, ik kan me nauwelijks meer ontspannen, overal spierpijn, alles doet zeer en zit vast, het word tijd dat ze eruit komt. maar ja ik moet geduld hebben, ik trek het echt niet als ik nog 2 weken zo door moet lopen, ik waggel als eend en voel me net een walrus hahaha, ja echt niet leuk. Oke ik weet het ik mag eigenlijk niet klagen, veel mensen zouden er bijna een moord voor plegen om er zo bij te lopen (sorry daarvoor) maar het word me nu echt te zwaar, mijn buik is zeker dikker als toen bij Glenn en die was ook niet klein. Ik blijf steeds heel allert of ik haar blijf voelen, er spookt steeds in mn hoofd, stel je voor dat ze er mee ophoud net voor de bevalling, pfffffff moet er niet over nadenken maar weet dat het kan, echt heel vervelend die gedachte. ik wil ook niet over de 40wk heengaan ivm stress voor de baby en dan daardopor evt meconium in mn vruchtwater....jullie horen het al, ik haal allemaal erge dingen in mn hoofd. Ik wil haar eerst zien en vasthouden, en dan krijg ik echt rust. Bij Glenn braken mn vliezen met 38.4wk dat zou dus morgen zijn....dat zal nu niet gebeuren vrees ik, ook al denk soms, als ze zoveel beweegd en zich uitrekt, nog ff en je breekt mn vliezen...mag natuurlijk, maar ik denk dat het toch nog een week of langer gaat duren :-( ze neemt echt mijn hele buik in beslag, ik ben niet zo groot en ik heb niet zo heel veel plek dus ik zit helemaal vol met baby.
We zitten wel elk weekend lekker op de camping (seizoensplaats) dat is heerlijk, alleen ik ben zo onrustig, je weet gewoon niet hoe en wanneer alles gaat beginnen, dat vind ik erg vervelend, maar ja dat heeft iedereen.
Slapen gaat opzich nog best goed, maar ik ben gewoon op.
Hopelijk heb ik snel goed nieuws!! X
reacties (0)