Nog onzeker

Vijf dagen geleden stond daar plots die tweede streep op mijn zwangerschapstest. Yes!!! Eindelijk! Maar sindsdien gaan de dagen zooo traag!! :) Ik zou willen dat ik even een paar weken kon fast forwarden want het is allemaal nog zo pril en ik ben nog erg onzeker. Ik voel ook totaal niks! Niks misselijk, niks gespannen borsten, ... Pff, had ik maar kwaaltjes, dan zou ik misschien al iets meer zekerheid hebben?

Afgelopen vrijdag heb ik bloed laten nemen bij de huisdokter en gisteren belde ik voor de uitslag. De bedoeling was eigenlijk dat de resultaten naar het fertiliteitscentrum zouden worden opgestuurd, maar dat was niet gebeurd, dus toch even moeten bellen met de huisarts en zijn antwoord was: "licht positief" (???) en hij zou de resultaten "morgen of overmorgen wel doorsturen". Ché? Ik dus terugbellen naar het fertiliteitscentrum en zij vonden het gelukkig echt niet kunnen dat de dokter me zo lang zou laten wachten op mijn uitslag, dus zij stelden voor om zelf even te bellen en de waarde van HCG op te vragen. Zo gezegd, zo gedaan. Al gauw kreeg ik een telefoontje van het fertiliteitscentrum dat mijn waarde op 81 stond en dat dat wel een mooie waarde is voor de dag van de NOD. Ze zeiden ook 'proficiat' wat ook wel leuk was om zo voor het eerst te horen. Oef, dat stelde me toch al iets geruster, maar toch blijft die 'licht positief' door mijn hoofd spoken. Waarom zegt die nu zoiets? Hij wist toch ook dat we in behandeling waren en dat het dus geen 'gewone' zwangerschap was. Tja...

Vandaag mocht ik teruggaan voor opnieuw bloed te laten nemen. Deze keer bij het fertiliteitscentrum. Deze namiddag gaan ze bellen met de waarden. Ik hoop zo dat het gestegen is!!! Man man, ik ben toch zo zenuwachtig hiervoor en heb zoveel schrik dat het alsnog mis zou gaan. Gelukkig gaan ze me wel nog even opvolgen bij het fertiliteitscentrum totdat ze zeker weten dat alles in orde is. Dus over twee weken zou ik al een echo kunnen krijgen! Ik kan nu al niet wachten. Na die echo gaan we het trouwens pas vertellen aan onze ouders. Want we willen ze niet extra teleurstellen als het toch niet zo zou zijn. Wel even lastig, want dit weekend hebben ze allebei gebeld om te vragen hoe het nu was (want ze wisten van de behandeling) en dat was dan wel een beetje stom om te moeten liegen. Maar ja, het gaat des te leuk zijn om ze het goeie nieuws te kunnen vertellen als wij er zelf ook al helemaal geloven!

Lieve meiden, ik wil jullie allemaal nog eens bedanken voor de steun die jullie me geven. Aan alle zwangeren: een voorspoedige zwangerschap en alle meiden die nog aan het proberen zijn, vooral de 16-plus meiden: ik leef met jullie mee en ik hoop dat jullie dit snel ook meemaken. Blijf erin geloven!

xxx