Yeaaahhh wij zijn superblij dat we zwanger zijn!
Vorige week zondagmiddag had ik menstruatiekrampjes maar het zette niet door. Toen maandagochtend de krampjes aanbleven houden begon langzaam het besef binnen te komen dat ik weleens zwanger zou kunnen zijn. Maar mijn verstand zei dat het onmogelijk was daar ik deze cyclus steeds negatieve ovulatietesten had. Bovendien was ik al zo vaak teleurgesteld dat ik niet eens meer een zwangerschapstest in huis had. Maar omdat het in mijn hoofd bleef spoken toch maar een test gekocht bij kruidvat. Thuis gekomen bleef de test de eerste minuut wit. Toen maar even boven de was opgehangen en daarna nogmaals naar de test gekeken en ja hoor.... een tweede streepje! Eindelijk het lang verwachte tweede streepje. Ik huilde, lachte en huilde weer. OMG... ik ben zwanger!! Na al die tijd kwam het toch van onverwachts. De laatste maanden had ik steeds meer het gevoel dat een zwangerschap er voor ons niet meer in zou zitten. Het vertrouwen in mijn lijf was weg en ik voelde me door de onvervulde wens vaak verdrietig. Mijn blijdschap is nu ontzettend groot! Ik heb een digitale test met week-indicator gekocht en die ingepakt voor mijn vriend. Natuurlijk kon ik niet wachten om hem het kado'tje te geven. Maar toen ik het hem gaf zei hij meteen; 'Zie je wel, je bent zwanger. Ik zei het je toch!' Met een dikke smile maakte hij het pakje open. Die week daarvoor had hij nog geroepen dat ik zwanger was doordat ik mega emotionele bui had. Ik zocht er zelf niks achter en werd kwaad toen hij het riep maar achteraf had hij toch gelijk. We hebben het ook verteld aan onze zoon. Hij wil al zo lang heel graag een broertje of een zusje. Jelte is ook erg blij en begrijpt goed dat de baby heel klein is en nog heel lang moet groeien in de buik. Hij weet dat mijn zwangerschap ons familiegeheim is en we het pas vertellen tegen andere mensen als mijn buik dikker is geworden. Deze week heeft hij het heel af en toe over de baby maar tot nu toe heeft hij het nog niet verklapt. Hij wil graag een broertje. Mij maakt het geslacht niet uit en Martin wil graag een dochtertje. Natuurlijk wensen we het liefste een gezond kindje.
Vanmiddag hebben Martin en ik het tegen mijn lieve vriendin Marije verteld, het moest stiekem want het overige bezoek mocht het nog niet horen. Zo fijn om het te vertellen aan haar! Nu eens kijken wanneer we het mijn ouders, broers en schoonzussen gaan vertellen. Nu heb ik er nog niet veel haast mee maar dat veranderd misschien snel. Ach, het is nog zo pril allemaal. Morgen de verloskundige bellen en woensdag komt de mevrouw van Moeders voor moeders.
Rond Kerstmis heb ik onze wens opgehangen in de wensboom op mijn werk. Vorig jaar heb ik daar namelijk ook een wens in gehangen en die is uitgekomen. Op 16 januari hebben we een wensballon de lucht in laten gaan voor een brusje en nu is dan eindelijk onze grote familiewens uitgekomen!!!
ZWANGER.... So Happy!!!
reacties (0)