Omdat het zwanger worden maar niet wil lukken ben ik naar de huisarts gestapt. Als eerst heb ik mij laten testen op soa's en is het zaad van mijn man getest. Dat was allemaal goed. Volgende stap was de gynacoloog. Daar is een echo gemaakt en ook mijn baarmoeder en eierstokken zagen er goed uit. Afgelopen vrijdag heb ik een Hsg gehad en jawel ook met contrast zagen mijn eierstokken en baarmoeder er goed uit. A.s. maandag wordt de samenlevingstest gedaan en ik verwacht ook daar geen problemen. Dan zal ik wel van de gyn horen want we verder kunnen doen. Ik hoop niet dat we nog verder op eigen kracht hoeven te proberen maar hormonen spuiten, IUI of zelfs IVF vind ik nog al wat. Martin heeft al gezegd dat hij dat niet ziet zitten, maar ik zou het zeker wel willen. Ondertussen grijp ik alles aan om zwanger te worden. Ik ben 7 kg afgevallen (niet dat het nodig was maar toch), leef gezond, sport veel en heb een regelmatig leven. Mijn cyclussen zijn redelijk stabiel, behalve tijdens mijn longontsteking was behoorlijk van slag. Ik wordt ondertussen scheitziek van het verplicht klussen maar doe het wel. Ik geef een kapitaal uit aan ovulatietesten. Ondertussen gebruik ik weer die van CB, want ik werd gek van de onduidelijke streepjes. Vorige maand trouwens mijn eisprong niet gezien. Ik wordt er best moedeloos van allemaal. In mijn omgeving weten steeds meer mensen er van af. Dus krijg ik leuke opmerkingen van 'Je bent er teveel mee bezig, je moet het los laten'. Of deze 'Dan doe je toch IVF'. Ondertussen ben ik 35 jaar geworden dus qua leeftijd schiet het ook steeds minder op. Jelte is 4,5 jaar en wil heel graag een zusje of broertje. Hij is ook ontzettend lief en leuk met zijn neefje van 7 maanden. Zo zorgzaam en helemaal gek op hem. Dan smelt mijn hart. Ik wil niet dat hij alleen blijft. Maar ik weet ook niet hoe lang ik dit nog vol hou. Eerdere keer die spanning, hoop en teleurstelling. Natuurlijk mag ik niet klagen want ik heb al een gezond kind en er zijn genoeg mensen die zich zeer gelukkig zouden prijzen met 1 kind. Dus ik ben zeer benieuwd naar het advies van de gynacoloog. En hoop dat ik daarmee een stuk dichterbij mijn wens kom...
Ach meis, wat vervelend allemaal! Toch hoor je dat steeds vaker, dat het zwanger worden van de tweede ineens moeilijk is. Maar, meestal komt het toch uiteindelijk weer goed. Ik duim voor je! Je verdient het. Dikke knuffel, Es
lief! Fijn dat de uitslsgen goed zijn. Ook al heb jedaar nu even helemaal niks aan. Vind t zo ruk voor jullie! En je mag er scheitziek van worden al dat verplichte gedoe. Bah! En dan de -goed-bedoelde-maar-o-zo-niet-handige-opmerkingen..... Om gek can te worden lief ik hoop dat je wens heel gauw in vervulling mag gaan! Liefs!M!
Ik ben tijdens het samenlevingstestje (althans het verplicht nummertje ervoor) zwanger geraakt. Dus ga voor je duimen dat dat ook zo zal zijn. Maar kan je heel goed begrijpen hoor. Heb ook 1 meid en wil haar ook blij maken met een brusje. Ook zij is gek op kleine kinderen en hoopt ook nog echt dat ze het geluk mag delen met haar broertje ( maar liefst een zusje volgens haar). Heb in mei een mk gehad. En hoop natuurlijk ook da het ons nog gegeven is. Alleen speelt bij mij ook de leeftijd een rol, dus dat maakt het er ook niet makkelijker op. Ben de veertig al gepasseerd een aantal jaar. Dus ben overgeleverd aan moeder natuur, want hulp ga ik niet meer krijgen en eerlijk gezegd kies ik daar ook niet voor. Ik zal de komende tijd dus heel veel duimen dat het raak mag zijn hier en duim voor jou een beetje mee, oké. Succes!!!!
reacties (0)