Jaimie

Sinds anderhalve week weten we dat Jaimie, de zoon van mijn lieve vriendin, ziek is. Eigenlijk kan je het niet echt ziek zijn noemen. Er is geconstateerd dat hij een waterhoofdje heeft en hersenafwijkingen. Aan zijn waterhoofd is hij vorige week geopereerd en die operatie is geslaagd en de kleine man maakt het goed. Nu is het voor mijn vriendin en haar man afwachten hoe Jaimie zich gaat ontwikkelen en of hij beperkingen zal krijgen. Ik vind het zo vreselijk verdrietig voor hem en zijn ouders en zus. Het is zo'n perfect kindje om te zien! Vreselijk dat mijn vriendin dit moet meemaken. Ze kan niet meer onbezorgd naar de ontwikkeling van haar kindje kijken en de toekomst is zo onzeker. Het kan meevallen maar het kan ook tegenvallen. Vorige week maandag heb ik het kleine mannetje eventjes gezien in het VU-ziekenhuis. Ach, je hart breekt gewoon. Het is zo triest. Gelukkig is Jaimie een heerlijke mannetje, die al naar zijn ouders lacht en al wat begint te kletsen. Ik hoop dat ik de komende tijd een goede vriendin voor hun kan zijn. Helaas kan ik niet meer betekenen dan iedere dag hopen en duimen dat het goed zal blijven gaan met Jaimie en wensen dat alles uiteindelijk zal meevallen. Bovenstaande wil ik toch kort even kwijt in een blog omdat het een behoorlijk impact heeft op mij. Natuurlijk is het niet te vergelijken met wat het voor mijn vriendin betekent maar toch ben ik er ondersteboven van en verdrietig. Gelukkig is Jaimie gezegend met een superliefdevolle mama, papa en zus! Aan liefde zal het niet liggen en volgens mij beschikt Jaimie over doorzettingskracht dus ik verwacht dat wij nog verbaasd zullen staan.

x