In mij klopt een tweede hartje...
Vandaag heb ik het weer mogen horen bij de verloskundige... het geluid van het kloppende hartje is geweldig. Het idee dat mijn kindje steeds groter groeit en dat allemaal in mijn eigen buik is bijzonder. Mijn hele leven wist ik dat ik moeder zou worden en ik ben altijd ontzettend gefascineerd geweest door zwangerschap. Op mijn 17de heb ik zelfs gesolliciteerd naar de opleiding voor vroedvrouw. Helaas toen niet aangenomen. Daarna heb ik de opleiding tot verpleegkundige gedaan en ontdekt dat helemaal bij mij past. Nu geniet ik dus van de zwangerschap waar ik sinds ik een klein meisje was altijd al van droomde. Soms vergeet ik dat even en neem het voor lief. Maar ik pobeer zo veel mogelijk te genieten van deze speciale tijd. Mijn boerenverstand zegt me vaak dat ik niet zo mutserig moet doen en dat elke vrouw dit meemaakt. Maar voor mij is het uniek, misschien ones in a lifetime en ik ga er heerlijk mutserig van genieten! De hele tijd over de zwangerschap kletsen, aan iedereen de echofoto's laten zien en mijn kleine beginnende buik, mijn moeder meerdere keren per week bellen, me laten verwennen door mijn broers en zeuren/klagen tegen mijn vriend. Van de carrierevrouw die ik was, is nu al niet meer veel over, ik wordt een echte moeke!
Liefs Eva
(bytheway... weer een lekker kletsverhaal wat eigenlijk nergens op slaat. Ik kan me voorstellen dat je halverwege bent afgehaakt. Maar het mutserige in mij dwingt me onzin blogs te schrijven, hetgeen wel goed voelt....)
reacties (0)