Geboorte van een kleine koning (slot)

...vervolg op eerdere blogs

25 december 2009
Eerste kerstdag in het ziekenhuis. Voelt wat vreemd.
's Ochtends komen Mike en zijn kinderen op bezoek, later op de dag gevolgd door mijn ouders.
Als ik met mijn ouders bij Ryan ben om te voeden krijg ik geweldig nieuws: Ryan mag bij mij op de kamer komen! Ook is er een verpleegkundige die mij helpt hem toch aan de borst te voeden (Ryan weigert mijn tepels, omdat ie inmiddels voeding via een fles gewend is) en geeft mij een tepelhoedje.
Rond twee uur vertrekken mijn ouders weer en ik blij op mijn kamer met mijn kleintje.

Mijn leuke buuv is vandaag dus inderdaad vertrokken naar huis en later op de dag krijg ik een nieuwe buuv.
Eentje van het soort zeuren, klagen, zeiken, drammen en vooral niets overleggen.
Ze kwam van een andere kamer maar vond het daar te luidruchtig!
Op "mijn" kamer was het te warm (verwarming stond ook hoog maar Ryan kwam van een warmte kamer af) en er was te weinig plek voor haar spullen.

Later op de avond vieren we kerst met kadootjes.
Maar het grootste kado heb ik al naast mijn bed staan.
Wel is het wennen om 's nachts wakker te moeten worden om te voeden.

En ook buuv die de hele nacht haar tv aan heeft staan en perse wil dat de kamer deur dicht is omdat ze anders last heeft van het licht en de geluiden, draagt niet bij aan de nachtrust.

26 december
Ik hoop dat we vandaag naar huis mogen.
Maar helaas, we moeten nog blijven en Ryan moet wederom aan een nieuw voedingsschema wennen op advies van de kinderarts. Pas als hij weer is gegroeid (in ponden) mogen we naar huis.
Vandaag is Mike het grootste gedeelte van de dag bij mij en ook zijn ouders komen op bezoek.
Tis niet echt een boeiende dag vandaag en ben best teleurgesteld dat ik de hele kerst in het ziekenhuis heb gelegen. Plus sjacherijnig van de gebroken nacht.
Wakker worden voor de voedingen doe ik graag, al is het wennen, maar niet kunnen slapen door je buuv is toch wel een hele andere zaak.
Ik wil dan ook zsm naar huis.

Ook de volgende nacht een drama met buuv.
Matras is niet goed, dit is niet goed, dat is niet goed.
Ik zie de verpleegkundigen al met hun ogen rollen als ze bij ons de kamer op moeten komen.
Ook valt me op dat ik langer moet wachten als ik ergens voor bel.
Ik krijg als reden: druk en te weinig personeel.
Maar ik weet wel beter! Als ik bel ben ik namelijk niet de enige met een vraag of verzoek!!!!!!!

27 december
Mike komt wat later vandaag.
Zoals gewoonlijk kost het opstaan hem weer teveel moeite *lol*
De kinderarts is dan ook al geweest voor hij arriveert! Dat is best wel goed, want dan kan hij mooi de maxi cosi meenemen want WE MOGEN NAAR HUIS!!!!!!!

Dan begint het grote wachten! Als Mike arriveert kan hij direct aan het pakken. Als mijn spullen en Ryan's spullen natuurlijk worden naar de auto gebracht. Omdat het zo druk is op de afdeling moeten we lang wachten op de ontslag papieren rond 14.00 uur mogen we dan toch naar huis.

Om 15.00 uur staat de kraamhulp op de stoep.
Dit is niet de dame die we de komende dagen nog gaan krijgen maar het is wel fijn dat iemand ons "opvangt".
We zijn dan eindelijk thuis .... zucht!