Tis wel genoeg geweest
Zwanger zijn is wonderbaarlijk. Maar zo in de laatste fase ... grrrrr... Ik krijg continue mailtjes, krabbels, reacties in de zin van: "Geniet nog maar van die buik, straks zal je het missen" "Geweldig he, zwanger zijn?" Sorry hoor, maar na 37 weken zwanger zijn ben ik het wel zat. Ik wil weer: * de straat op kunnen zonder het jammer te vinden dat ik geen aandelen Tena Lady heb gekocht * boodschappen doen zonder het karretje toe hoeven gebruiken als steun als ik weer eens dubbel sla van de krampen * 's nachts op de tast op zoek moet naar Rennie Duo (had ik ook aandelen van moeten kopen) * niet meer spastisch heen en weer te wiebelen op de plee om te kunnen poepen * niet meer wakker worden van een kerel die uit het verhoogde bed kukelt * niet meer 20 keer wakker te worden op een nacht om te plassen * niet meer bij iedere ongelukje te moeten ruiken of het vruchtwater is of toch weer een stom dat ik geen Tena Lady heb ingedaan * de trap op kunnen naar zolder zonder daarna aan de beademing te hoeven * mijn bikinilijn kunnen doen en ook zien wat het resultaat is * zelf dingen uit het onderste keukenkastje pakken zonder op mijn knieën te hoeven * seks .. en veel ook En ik wil natuurlijk ook gewoon mijn kees. Want geduld heb ik ook niet meer ... nooit gehad ook trouwens. |
reacties (0)