Vanmorgen voor mijn doen nog al abnormaal vroeg uit de veren.
Om kwart over 8 hadden we een afspraak bij Vitea in Groningen voor de 20 weken echo.
Tijdens deze echo controleren ze dingen als hersentjes, lengte, gewicht, orgaantjes ... eigenlijk alles dus. Best wel spannend en ik was ook erg nerveus.
Ook omdat ik nu eindelijk wel eens wilde weten of het een meisje of jongetje is.
Nog voor de echo vroeg de dame of we het wilde weten als ze iets zou zien.
JAAAAAA natuurlijk!
Toen begon de echo.
Echt alles werd bekeken en ik was zeer onder de indruk hoe precies ze de dingen kunnen bekijken.
Je ziet echt alles, van hersenen, tot ruggegraat, tot hartkamers.
Alles zag er perfect uit en ons prulletje kreeg een mooie score.
Maar het geslachtje was het niet van plan om te laten zien.
Beentjes zaten dicht bij elkaar en het heeft nu al een lekker dik kontje, maar ook dat verborg goed wat er tussen de beentjes zit.
Met een beetje geduw van de echoscopiste bewoog ons prulletje dan uiteindelijk zo dat we iets konden zien. Was overigens erg vertederend, het leek af en toe alsof het naar ons zwaaide met een handje.
Nee ik ga niet hier neerzetten wat het is.
Als je het weten wil dan wil ik het graag met je delen op een aantal voorwaarden.
reacties (0)