Bevallingsverhaal

Bijdeze mijn bevallings verhaal...

Ik had op 10 aug om 9.30 een afspraak staan bij mijn gyn..ik had me gedouched en aangekleed sochtends en terwijl ik op mijn man wachte leek het wel of ik wat water verloor...maar dacht nee het is zo weining zal wel niks zijn...wij de auto in en op naar onze afspraak..maar terwijl we rijden krijg ik om de 10min krampjes ik zeg tegen me man het lijkt wel of ik beginnende weeen heb en voelde weer wat water...eenmaal aangekomen bij de gyn moesten we nog dik een half uur wachten en ja de krampen bleven aanhouden om de paar min maar de krampen waren nog niet pijnlijk...eindelijk was het onze beurt..vraagt de gyn en hoe gaat het met je..?? je houd het nog lang vol..! nou zei ik volgens mij is het begonnen heb wat krampjes om de 10min en lijkt wel of ik wat vocht verlies..nou zegt ze ga maar eens liggen dan zal ik eens gaan kijken...dus ik ga op de tafel liggen en pats me water breekt...nou idd zegt de gyn het is begonnen ik ga je door sturen naar het ziekenhuis en je hebt al 2cm ontsluiting!!

We kwamen om 11uur aan op de verloskamers moest eerst aan de ctg scan en daar waren idd de weeen mooi op te zien...toen kon ik ze nog goed aan want dat stelde nog niks voor beetje lichte krampjes...een uur later mocht ik van de ctg af en kon ik wat rond lopen dat was wel fijn want de weeen werden wel wat krachtiger maar nog goed te doen..toen was het inmiddels 13.00 en werd het toch wat heftig nu.. hing tijdens een wee aan me man...toen kwam de verpleging en vroeg... wil je ff lekker ontspannen in bad gaan liggen?..ik zo nee hoeft niet heb nergens geen zin in..maar ze zei doe dat nou het werkt echt ontspannen..dus ik luisterde maar naar haar advies..en idd het was best fijn en het werkte ontspannen het haalde de scherpe randjes pijn van de weeen af..me man had in een hand de douchekop vast waar hij mee op me buik sproeide en in de andere hand een waaier waarmee hij in me gezicht waaide want had het tijdens een wee zooo warm..nou de weeen werden steeds heftiger en heftiger...ik riep ook..oohh ik wil niet meer!! me man had het er maar druk mee..

om14.00 ben ik uit bad gekomen en gingen ze kijken hoe ver de ontsluiting was..7cm!!...maar ik hield het echt niet meer van de pijn...de ruggeprik ging vaak door me gedachten heen maar dacht..ik zit al op 7cm de laatse 3cm zullen ook wel snel komen dus ga het vol houden zonder ruggeprik maar oohh wat deden die weeen pijn zeg..ik wist wel dat het pijn zou gaan doen maar dat het zoooo erg zou zijn had ik niet gedacht..ik zei ik wil weer in bad dat was veel fijner dan op bed..dus ik mocht weer het bad in maar ook in bad kreeg ik de weeen niet weg gepuft ik kon me zelf geen houding meer geven wist met mezelf en de pijn geen raad meer...ik heb ook 3 of 4 x tijdens de weeen door moeten overgeven dat was ook geen pretje zeg...die wee zien weg te puffen en overgeven tegelijk...

inmiddels tot 15.30 in bad gelegen en mocht er weer uit komen om te kijken op hoeveel cm ik nu zou zitten ik dacht nou de cm gaan vrij snel dus ik zal nu wel tegen bijna volledig zitten...maar de waarheid blijkt minder ik zat nog steeds op 7cm...ik dacht neeeee...en de verpleging zei..de kleine ligt met zijn gezichtje naar boven te kijken ze noemen dat een sterrekijker...dus hij moet nog draaien..en op dat moment zat ik echt vol in de weeen en hele pijnlijke ik trok het gewoon echt niet meer wist me geen houding meer te vinden..toen zei de verpleging ik weet niet hoe lang het gaat duren voor de baby met zijn gezichtje nog draaid dus als je het echt niet meer vol kunt houden kun je altijd nog een ruggeprik nemen...nou ik die altijd heel bang was alleen al bij het idee van een ruggeprik riep nu volmondig....jaaaa ik wil een ruggeprik!!!

dus ze gingen me klaar maken voor de anesthesist voor mijn gevoel duurde dat zooo lang dus ik vroeg steeds en hebben jullie de anesthesist al gebeld...nee zei de verpleging we moeten jou eerst klaar maken..ik zei schiet toch op ik hou het niet meer van de pijn!!!!

16.00/16.30 was daar eindelijk de anesthesist ze waren met zn tweetjes eentje was blijkbaar een leerling en die ging de prik zetten...dit hoorde ik pas achteraf van me man want ik kreeg niet veel mee ik was al zoo van de wereld van al die pijn...nou ik moest stil voor over blijven zitten en dan zouden ze de prik gaan zetten en gelukkig op dat moment kwamen er bijna geen weeen door...en ze bleven maar prikken ze konden de juiste zenuw niet vinden geloof dat ze wel 8 of 9x hebben geprikt... toen had de andere anesthesist het over genomen en die moest ook nog een paar keer prikken voor ze hem had....nou eindelijk hij zat en ik voelde de pijn langzaam weg zakken ooohhhh wat was dit heerlijk zeg geen pijn meer ik kwam weer tot mezelf zeg...nou toen zag ik me man met tranen in zijn ogen naast me zitten...ik vroeg schat wat is er..??..nou ze hebben je zo vaak geprikt ik hoop niet dat ze iets verkeerds geraakt hebben want zon ruggeprik kan best gevaarlijk zijn als ze het verkeerd zetten...ik zo nee lieverd ik voel me prima en heb nog gewoon gevoel in me benen voel alleen die weeen niet meer maak je nou maar geen zorgen..nou na me man getroost en gerust gesteld te hebben moest ik een uur op me handen en knieen op bed gaan liggen zodat de baby eventueel door de zwaartekracht met zijn gezichtje zou draaien....

18.00 gingen ze weer inwendig kijken of die gedraaid was en of er wat cm bij waren gekomen maar helaas geen vooruit gang..ik moest nu op mijn rechter zij gaan liggen en me gyn zei als er over een uur geen verandering is kan het een keizersnee worden...ik dacht neeee dat wil ik niet dus me man en ik maar bidden dat er vooruit gang zou komen....19.00 nou er was een cm bij gekomen maar de kleine was nog steeds niet gedraaid..de gyn zei nou de baby doet het zo goed dat we het nog weer een uurtje zullen aankijken....

20.00 jaaaa de kleine was gedraaid en er was weer een cm bij gekomen ik zat nu op 9cm...en wat heerlijk ik voelde nog steeds geen pijn....21.00 en ik had volledige ontsluiting dus gelukkig geen keizersnee ik mocht om 21.15 mee gaan persen maar vond het erg lastig wist niet goed hoe ik moest persen en ik had bijna geen kracht leek het wel...helaas had me eigen gyn geen dienst dus kreeg een andere vrouwelijke gyn helaas was zij niet echt motiverend moest steeds zelf vragen of ik het goed deed of niet...gelukkig zeiden de verpleging en me man wel motiverende dingen tegen me maar vanwege die ruggeprik voelde ik niks daar beneden dus vond het echt lastig om te persen...nou zei de gyn we gaan een knip zetten want het gaat zo niet lukken gelukkig heb ik daar niks van gevoeld en eindelijk hoorde ik ze zeggen jaaa het hoofdje is er...nog een keer persen en dan is die er...en ja hoor na 1x persen lag die eindelijk op me buik te huilen het was 21.57...ik kon het nog niet meteen helemaal bevatten pas op het moment dat de verpleging zei kijk kijk hij is er pak hem maar...ik was in me hoofd nog zo bezig met dat persen....maar toen ben ik hem echt gaan bekijken en hij huilde meteen en poepte ook meteen..hij heeft veel haartjes en wat was hij wakker...hij lag me met wijd open ogen aan te kijken...nou toen mocht mijn man de navelstreng doorknippen...en werd die gewogen en nagekeken...terwijl ik gehecht werd wat duurde dat lang zeg gelukkig voelde ik daar ook niks van!!

me ouders broerje schoonzusje en tante zaten al op de gang te wachten op ons eindelijk was ik klaar en mocht ik naar me kamer en daar wachten me fam op me...wat waren ze allemaal trots op mij en op de kleine yasin!!..heb 4dagen in het ziekenhuis gelegen en mocht toen lekker naar huis...hier in belgie krijg je geen kraamhulp maar me moeder en me tante zijn 1 week lekker bij mij in huis geweest om me te helpen met alles dus dat was erg fijn en gezellig!!

Yasin is nu 3 weken en doet het erg goed het is een tevreden manneke laat alleen van zich horen als het nodig is...de borstvoeding gaat ook goed alleen was dat in het begin wat minder want vond het erg pijnlijk maar nu loopt het prima...kan alleen nog niet echt wennen aan de gebroken nachten..maar goed dat hoort erbij als je moeder word..!!

we genieten volop met zn drietjes als gezinnetje!!!