Mannen en hun ouders...en nog vanalles

Even mijn frustratie van me afschrijven gewoon... Waar te beginnen? Gisteren waren mijn schoonouders hier. Nu moeten jullie weten dat ik mijn schoonouders liever zie gaan dan komen. Ik vind ze marginaal, dom, smakeloos, eigenwijs, moeiziek, opdringerig,... en ga zo maar door. Dus gisteren... Ik ging een dagje naar m'n ouders, gewoon om eens weg te zijn. Mijn schoonvader heeft me 4 keer gebeld die dag. 4 Keer!!!! Ik heb niet opgenomen, hij moet maar eens leren om naar zijn zoon te bellen ipv naar mij. Uiteindelijk in de late namiddag belde ook m'n man mij op dat zijn vader hem gebeld had (blijkbaar had hij toch z'n nummer nog gevonden). Was ik verrast? Neen, maar wie was er dood om mij er 4 keer te moeten voor bellen? Uiteindelijk was het om te zeggen dat hij en mijn schoonmoeder langs zou komen en nu zou vertrekken. Aangezien ik tijdelijk niet ga werken, denkt hij dat hij maar moet langskomen zoals het hem uitkomt... Gelukkig wonen ze op een uur rijden, dus zomaar over en weer rijden zit er gelukkig niet in. Maar hij doet dus net alsof ik altijd thuis ben of blijf, zomaar! Ik ga ook graag eens weg.

Eens ik dit wist, ben ik echt blijven plakken bij m'n ouders, in de hoop dat ze alweer weg zouden zijn toen ik thuiskwam. Er viel een blok van m'n schouders toen ik zag dat hun auto niet op de oprit stond. M'n man kwam naar buiten met de mededeling dat zijn ouders er nog niet waren en mijn gemoed stond meteen alweer op onweer.

Maar toen ze hier waren... Man man man toch. Direct commentaar op hoe het er hier uitzag, meteen m'n zoon vastnemen, hadden ze vanalles gekocht wat we niet gevraagd hadden, vonden ze dat we het kinderfietsje dat bij hen stond maar moesten overnemen (wil ik dus niet), was er een hele boel gejank dat ze de kleuterschool niet meer wisten zijn (nochtans vorige week getoond, is 3km van hier en je moet gewoon gans de tijd rechts aanhouden). En hoe meer ze praatten, hoe luider het ging. Toen ik geroepen heb dat ze allemaal moesten dimmen, dat ze maar moesten opletten als ik hen iets toon en dat ik mijn zoon gvd zelf een fiets wil kopen en geen afdankertje wil!!! M'n man zijn ogen schoten vuur naar me toe, terwijl hij ook altijd zegt dat zijn ouders teveel roepen. Maar dat komt altijd maar achterna he... En zo ben ik altijd de slechte. Hij zal me nooit verdedigen waar zijn ouders bijstaan, achteraf wel. In tegendeel, hij maakt ook al eens graag een negatieve opmerking naar me als ze erbij zijn. Hatelijk vind ik het.

Vanavond is m'n man niet thuis en dat is misschien maar beter ook. Ik ben nog altijd kwaad om hoe het gisteren gelopen is. Vandaag is meneer ook naar een beurs (van iets waar hij vorig jaar een curus voor gevolgd heeft). Ik weet sinds vorige week dat hij gaat en sinds vanavond waar het is, wat er te doen is en om welk uur hij thuiskomt. Ik vind het allemaal niet kunnen, hij mocht het wel eens wat vroeger gezegd hebben. Het is niet dat ik het niet gevraagd heb, hij is gewoon rechtuit selectief doof tegenwoordig. Hij zit ongelofelijk in zijn eigen wereldje...

En nu ik toch aan 't zagen ben over hem: nog ergernissen... Hij is onze zolder aan het ombouwen tot slaapkamer. Al 5 weken en wat heeft hij gedaan: de houten platen vastgezet en de isolatie mooi toegeplakt. Nog maar de linkse kant, nu nog de andere (gelukkig kleinere) kant. Er komt iemand helpen om alles in gyproc te doen, maar denk je dan dat hij daar eens voor belt? Neen hoor, ook dat moet ik hem voorzeggen!!! Als ik het hem niet zeg, dan doet hij niets, het is echt ongelofelijk tegenwoodig... Hij vindt altijd andere dingen om te doen, terwijl die zolder prioritair is. Zo heeft hij vorige week de kast in de gang staan schilderen. Dat was nu echt niet nodig...

Dan nog een bron van ergernis (ja, ik beloof, 't is de laatste): ons zoontje gaat nu 5 weken naar school, ik breng en haal hem iedere dag. Ik zie daar vaak afwisselend vader en moeder hun kinderen ophalen. Mijn man vindt het niet nodig om eens wat vroeger te stoppen op z'n werk, zodat hij onze zoon ook eens kan afhalen. Dat is toch leuk, niet? Of ziet een moeder dat anders? Hij ziet er het nut niet van in, aangezien ik toch thuis ben. Egoïst!!!

Voila, 't is toch wat langer geworden dan gedacht, waarvoor mijn welgemeende excuses, maar op die manier ben ik toch al wat rustiger geworden :-).